| De opdracht ps (processtatus) is een standaardhulpprogramma in Unix en Unix-achtige besturingssystemen dat informatie weergeeft over momenteel actieve processen. Het wordt vaak gebruikt om de systeemprestaties te monitoren en het gebruik van bronnen te identificeren.
De opdracht ps biedt verschillende opties om de weergegeven informatie aan te passen. Enkele veelgebruikte opties zijn:
1. ps -A:toont alle processen, ongeacht hun status of eigendom.
2. ps -aux:toont alle processen in een gedetailleerd formaat, inclusief gebruikers-ID, proces-ID, CPU-gebruik, geheugengebruik en opdrachtnaam.
3. ps -ef:toont alle processen, inclusief ter ziele gegane (zombie) processen.
4. ps -l:Geeft een lange lijst weer, die aanvullende informatie bevat, zoals de procesprioriteit en de grootte van de procesgeheugenafbeelding.
5. ps -r:Geeft processen weer in omgekeerde volgorde van hun proces-ID.
6. ps -u :toont processen die eigendom zijn van een specifieke gebruiker.
7. ps -x:Geeft processen weer die niet aan een terminal zijn gekoppeld.
8. ps -a:toont alle processen, inclusief de processen die op de achtergrond draaien.
9. ps -cmd:Geeft processen weer op basis van hun opdrachtnaam.
10. ps -f:Geeft een volledige lijst weer, die nog gedetailleerdere informatie bevat, zoals de procesomgevingsvariabelen en geopende bestanden.
Standaard geeft de opdracht ps informatie weer over alle processen in de huidige terminalsessie. U kunt echter opties zoals -u of -cmd gebruiken om de uitvoer te filteren en alleen informatie over specifieke processen weer te geven.
Het begrijpen van de verschillende opties van het ps-commando kan nuttig zijn bij het monitoren en beheren van processen in een Unix- of Unix-achtig besturingssysteem. |
