We kunnen echter verschillende interpretaties overwegen:

* Op geografische locatie: Dit is moeilijk vast te stellen. Hoewel sommige landen mogelijk een hoger percentage Linux-gebruik hebben bij de overheid of in bepaalde sectoren, is het nauwkeurig volgen van individuele gebruikers over de grenzen heen onmogelijk.

* Per distributie: Dit is beter meetbaar. Distributies als Ubuntu, Fedora en Debian kunnen bogen op grote gebruikersbestanden, maar ook hier zijn precieze cijfers ongrijpbaar omdat veel gebruikers zich niet registreren of actief deelnemen aan gemeenschapsforums. Hoewel sommige distributies gebruikersstatistieken publiceren, zijn dit vaak schattingen of gebaseerd op downloads, en niet op daadwerkelijke actieve gebruikers.

* Per gebruiksscenario: Grote organisaties als Google, Facebook (Meta) en vele anderen maken op grote schaal gebruik van Linux in hun infrastructuur. Dit vertegenwoordigt een enorm aantal *indirecte* gebruikers, omdat ze services gebruiken die op Linux-systemen draaien, maar niet rechtstreeks communiceren met het besturingssysteem zelf.

Samenvattend:hoewel individuele distributies aanzienlijke gebruikersbestanden kunnen claimen, is het bepalen van de grootste "groep" Linux-gebruikers op basis van redelijke criteria onpraktisch. De enorme schaal en het gedecentraliseerde karakter van Linux maken nauwkeurige kwantificering onmogelijk.