| Het opstartprogramma, ook bekend als de BIOS (Basic Input/Output System) of UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) firmware, wordt opgeslagen in een type ROM genaamd flash ROM .
Het wordt om verschillende cruciale redenen in flash-ROM opgeslagen:
* Niet-volatiliteit: Flash ROM behoudt de inhoud, zelfs als de stroom wordt uitgeschakeld. Dit is essentieel omdat het opstartprogramma elke keer dat de computer opstart beschikbaar moet zijn. Normaal RAM verliest zijn inhoud als de stroom uitvalt.
* Herprogrammeerbaarheid: Hoewel ROM doorgaans alleen-lezen is, is flash-ROM *herprogrammeerbaar*. Dit maakt BIOS-updates mogelijk, die nodig zijn om bugs op te lossen, ondersteuning voor nieuwe hardware toe te voegen of de beveiliging te verbeteren. Traditionele ROM-chips waren eenmalig programmeerbaar (OTP), wat betekent dat ze niet konden worden bijgewerkt. Flash ROM maakt firmware-updates mogelijk zonder de fysieke chip te vervangen.
* Relatief snelle toegang: Vergeleken met toegang tot gegevens vanaf een harde schijf of SSD biedt flash-ROM relatief hoge leessnelheden, wat cruciaal is voor het initiële opstartproces dat snel moet gebeuren. Hoewel niet zo snel als RAM, is het voldoende snel voor dit doel.
* Integratie: De flash-ROM-chip met het BIOS is doorgaans rechtstreeks op het moederbord geïntegreerd. Dit minimaliseert het aantal componenten en vereenvoudigt de systeemarchitectuur.
Samenvattend maken de niet-vluchtigheid, de herprogrammeerbaarheid, de relatief hoge toegangssnelheid en het gemak van integratie van flash-ROM het de ideale opslaglocatie voor het opstartprogramma. |
