1. Onderliggende versus oppervlakkige functionaliteit:

* Traditionele software: Richt zich op het bieden van specifieke functionaliteiten aan gebruikers, zoals tekstverwerking, beeldbewerking of surfen op het web. Het draait *bovenop* een besturingssysteem.

* Linux (als kernel): Vormt de kern van een besturingssysteem. Het beheert de hardware van de computer en levert essentiële diensten waar andere software van afhankelijk is. Het is de fundamentele laag, niet de gebruikersgerichte applicatie. Zie het als de motor van een auto, niet de radio of de stoelen.

2. Open Source-aard:

* Traditionele software: Vaak bedrijfseigen, wat betekent dat de broncode niet openbaar beschikbaar is en dat wijzigingen beperkt zijn. Gebruikers hebben doorgaans alleen interactie met het gecompileerde uitvoerbare bestand.

* Linux: In de eerste plaats open-source, wat betekent dat de broncode openbaar beschikbaar is, zodat iedereen deze kan inspecteren, wijzigen en opnieuw distribueren. Dit bevordert de betrokkenheid van de gemeenschap, snelle ontwikkeling en aanpassingsvermogen.

3. Modulariteit en maatwerk:

* Traditionele software: Werkt doorgaans als een op zichzelf staande eenheid. Maatwerk blijft vaak beperkt tot de configuratieopties die door de ontwikkelaars worden geboden.

* Linux: Zeer modulair, opgebouwd uit talrijke onderling verbonden componenten (kernel, bibliotheken, systeemhulpprogramma's, enz.). Deze modulariteit maakt uitgebreide maatwerk mogelijk en stelt gebruikers in staat hun systemen aan te passen aan specifieke behoeften. Distributies als Ubuntu, Fedora en Debian demonstreren dit:ze nemen de kern-Linux-kernel en voegen daar verschillende applicaties en configuraties aan toe om een ​​complete gebruikerservaring te creëren.

4. Draagbaarheid en hardwareondersteuning:

* Traditionele software: Vaak ontworpen voor specifieke besturingssystemen en hardware-architecturen, waardoor de draagbaarheid ervan wordt beperkt.

* Linux: Bekend om zijn draagbaarheid en mogelijkheid om te draaien op een breed scala aan hardware-architecturen, van embedded systemen tot supercomputers. Dit komt deels door het open-source karakter en de betrokkenheid van een grote gemeenschap die de kernel aanpast aan verschillende hardware.

5. Licenties en kosten:

* Traditionele software: Vereist meestal de aanschaf van een licentie voor gebruik.

* Linux (de kernel): Is gratis te gebruiken, distribueren en wijzigen (onder de GNU General Public License). Distributies bevatten echter vaak propriëtaire software, waarvoor mogelijk licentiebeperkingen gelden.

6. Gebruikersinterface:

* Traditionele software: Heeft een eigen gebruikersinterface die specifiek is voor zijn functie.

* Linux: Heeft niet inherent een gebruikersinterface. De gebruikersinterface (zoals GNOME, KDE, XFCE) is een aparte laag die bovenop de kernel is gebouwd. Dit betekent dat u verschillende desktopomgevingen kunt kiezen om de look en feel drastisch te veranderen zonder het onderliggende systeem te veranderen.

Kortom, Linux is een fundamentele bouwsteen, terwijl traditionele software op dat fundament is gebouwd en in specifieke gebruikersbehoeften voorziet. Het beschouwen als de motor versus de auto zelf is een nuttige analogie.