Parallelle systemen bestaan ​​uit meerdere processors die samenwerken om één programma uit te voeren. Dit kan de prestaties verbeteren door de taken van het programma over de verschillende processors te verdelen. Parallelle systemen worden vaak gebruikt voor wetenschappelijk computergebruik, beeldverwerking en andere toepassingen die een hoge mate van rekenkracht vereisen.

Gedistribueerde systemen bestaan ​​uit meerdere computers die met elkaar zijn verbonden via een netwerk. Elke computer in een gedistribueerd systeem heeft zijn eigen geheugen en bronnen en kan zijn eigen programma's uitvoeren. Dit kan de betrouwbaarheid verbeteren door redundantie te bieden, zodat als één computer uitvalt, de andere kunnen blijven werken. Gedistribueerde systemen worden vaak gebruikt voor webservices, databaseapplicaties en andere applicaties die een hoge mate van beschikbaarheid vereisen.

Hier is een tabel die de belangrijkste verschillen tussen parallelle en gedistribueerde systemen samenvat:

| Kenmerk | Parallel systeem | Gedistribueerd systeem |

|---|---|---|

| Aantal processoren | Meerdere processors werken samen | Meerdere computers verbonden via een netwerk |

| Geheugen | Gedeeld geheugen | Gedistribueerd geheugen |

| Besturingssysteem | Eén besturingssysteem | Meerdere besturingssystemen |

| Toepassingen | Wetenschappelijke informatica, beeldverwerking | Webservices, databaseapplicaties |

| Prestaties | Verbeterd door taakverdeling over verwerkers | Verbeterd door redundantie |

| Betrouwbaarheid | Niet zo betrouwbaar als gedistribueerde systemen | Betrouwbaarder dan parallelle systemen |

Een ander belangrijk verschil om op te merken is dat parallelle systemen over het algemeen betere prestatieverbeteringsmogelijkheden bieden als taken gemakkelijk kunnen worden verdeeld, terwijl gedistribueerde systemen vaak grotere kosteneffectieve schaalbaarheidsopties blijken te bieden, maar de prijs met zich meebrengen van hogere overheadkosten (communicatieprotocollen tussen computers in het netwerk .)