Verschillende programmeertalen
vereisen header files . Deze omvatten C , een formulering die in de vroege jaren 1970 bij Bell Telephone Laboratories en de bijbehorende C + + , ontwikkeld in de vroege jaren 1980 . Objective - C is een latere toevoeging aan deze groep van talen die Smalltalk - soort berichtenverkeer voor de taal C bevat . Al deze talen zijn object - georiënteerde en op grote schaal gebruikt voor het programmeren .
Inhoud

Headerbestanden
voor C - gebaseerde talen bevatten meestal een paar specifieke soorten informatie . Deze omvatten forward verklaringen, verklaringen van types , variabelen of functies waarvoor de programmeur nog niet heeft geleid tot een volledige definitie . Forward verklaringen in header files meestal bepalen variabelen , subroutines en klassen . Het maken van deze verklaringen in het header -bestand kunnen andere code om snel en eenvoudig toegang tot de informatie . De meeste header bestanden geen andere informatie dan aangiften bevatten en niet bepalen hoe hun functies zijn geïmplementeerd ; alleen dat ze bestaan ​​
Gebruikt

De header . bestand vertelt de compiler wat een bepaalde functie of variabele doet en waar het vandaan komt . Zonder deze informatie zou de compiler gewoon melden een ongedefinieerde functie fout . De C -en C + + standaard bibliotheken , collecties van gemeenschappelijke headers en bibliotheek routines in die talen , die traditioneel gebruikt header bestanden naar hun standaard functies te verklaren .
Overwegingen

Niet alle programmering talen vereisen een header -bestand te kunnen werken . Nieuwere talen , zoals C # , die werd ontwikkeld door Microsoft in de vroege jaren 2000 , en Java , gebruik geen vooruit verklaringen . Ze kunnen direct vanuit dynamische bibliotheek legenda en kan identifiers recht uit bronbestanden herkennen , waardoor de noodzaak voor een header bestand . Deze talen vereisen programmeurs zich te houden aan een naam schema dat laat de compiler zoekt u de juiste bronbestanden .