| De naam " Pentium " heeft een grotere naamsbekendheid dan elke andere processor in de geschiedenis . De Pentium begon zijn leven in 1993 en werd voortdurend verbeterd tot zijn pensionering in 2008 . Zelfs vandaag de dag , veel van de computers in gebruik hebben nog steeds een processor voorzien van het beroemde feesttent . Pentium ( "Classic " ) op Twitter De oorspronkelijke Pentium-processor werd uitgebracht met een initiële maximale snelheid van 66 MHz . Dankzij een massale reclame blitz , Pentium werd een begrip bijna 's nachts . Tegen het einde van de Pentium 's run , Intel introduceerde een nieuwe versie van de chip met MMX , een nieuwe instructieset . Deze instructies kon de chip om activiteiten zoals het sneller coderen van digitale muziek uit te voeren . MMX is nog steeds te vinden in Intel-processors vandaag .
Pentium II
De Pentium II begon zijn leven in de vorm van een andere processor , de Pentium Pro . Alle processors maken gebruik van een soort geheugen genaamd cachegeheugen ; cache is veel sneller dan het systeem RAM , en het helpt om de snelheid van een computer door queuing verschillende commando , waardoor de processor om meer te gaan werken en wachten op instructies minder . Met de klassieke Pentium-processor , werd cachegeheugen in -aansluitingen op het moederbord geïnstalleerd . De Pentium Pro maakte de cache deel van de processor zelf . Dit maakte de Pentium Pro een extreem snelle processor , maar de technologie was nog niet klaar voor massaproductie . Als er een defect in de processor of de cache , het hele pakket moest worden weggegooid , hetgeen resulteert in een zeer dure , lage opbrengst product . De Pentium II de kloof tussen de Pentium en Pentium Pro , door het plaatsen van de processor en cache afzonderlijk op een kaart , die kan worden geïnstalleerd in een moederbord sleuf . De Pentium II werd geproduceerd van 1997 tot 1999 en had een maximum snelheid van 450 MHz .
Pentium III
De Pentium III debuteerde in 1999 bij een beginsnelheid van 450-500 MHz en in het begin was zeer vergelijkbaar met de Pentium . Het gebruikt dezelfde sleuven vormfactor , de processor en cache op dezelfde kaart . Echter , de Pentium III bevatte een nieuwe instructieset , genaamd SSE . Zoals MMX in de Pentium II , SSE maakte bepaalde handelingen veel sneller --- in dit geval , floating - point wiskunde . Echter , was dit slechts een evolutionaire stap . De revolutie kwam met de tweede generatie Pentium III , bijgenaamd " Coppermine " . Coppermine heeft de elementen van de processorkern krimpen van 250 nm tot 180 nm , waardoor Intel de cache plaatsen in de processor met minimale defecten . Dit verhoogde de efficiëntie van de Pentium III , en het was een groot succes tot zijn pensioen in 2003 . De eindsnelheid bereikt met de Pentium III was 1400 MHz
Pentium 4
p Met de Pentium III , Intel iets geleerd : . Mensen houden van hoge kloksnelheden . Zo is voor de Pentium 4 , het bedrijf uit om een chip die kan worden opgevoerd tot ongelooflijk hoge snelheden , zelfs ten koste van de efficiëntie te ontwerpen . Dit veroorzaakte enige ontzetting onder de computer liefhebbers als de Pentium 4 werd voor het eerst uitgebracht in 2000, bij een beginsnelheid van 1400 en 1500 MHz , zoals de Pentium 4 was eigenlijk langzamer dan de Pentium III en de AMD Athlon in vele toepassingen . Echter , Intel was een opwarmertje --- letterlijk ! Dan zijn productie loopt 2000-2008 , de Pentium 4 opgedaan in snelheid tot een verbazingwekkende maximum van 3800 MHz . De Pentium 4 had een supersnelle processor geworden , maar het vereist een ingewikkeld koelsysteem vanwege de intense hitte die het geproduceerd heeft , en het nooit gevonden veel succes in notebook computers als gevolg van zware batterijverbruik . Voor zijn volgende processor , zou Intel zich verheugen op terug te kijken .
Pentium M
De Pentium M , geproduceerd van 2003 tot 2008 , is tot op heden de laatste processor dragen de Pentium naam . Het is gemaakt om een probleem op te lossen : Intel had moeite te concurreren in de notebook markt . De warmte en het stroomverbruik van de Pentium 4 waren niet bevorderlijk voor een long-running notebook . De Pentium M combineerde de efficiëntie van de Pentium III met het gebruik van de Pentium 4 , resulterend in een processor die ongelooflijk snel met lage vermogensbehoefte was . In benchmark-tests , de Pentium M stond teen-tot - teen tegen de Pentium 4 op veel hogere kloksnelheden , markeren het begin van het einde voor de Pentium 4 . Intel's volgende processor , de Core , is gebaseerd op de Pentium M maar heeft zijn naam niet eens .
|
