1. Compilatie (of interpretatie): Een programma geschreven in een taal op hoog niveau (zoals C++, Java, Python) moet worden vertaald in door machines begrijpelijke instructies. Dit gebeurt op twee belangrijke manieren:

* Compilatie: De compiler vertaalt het volledige programma naar een compleet uitvoerbaar bestand (bijvoorbeeld een `.exe`-bestand op Windows of een binair bestand op Linux/macOS). Dit uitvoerbare bestand bevat machinecode die specifiek is voor de architectuur van de doelcomputer.

* Interpretatie: Een tolk vertaalt en voert het programma regel voor regel uit, zonder een apart uitvoerbaar bestand te creëren. Dit is langzamer dan compilatie, maar biedt meer platformonafhankelijkheid. Talen als Python en JavaScript worden doorgaans geïnterpreteerd (hoewel just-in-time [JIT]-compilatie vaak wordt gebruikt om de prestaties te verbeteren).

2. Laden: De lader van het besturingssysteem is verantwoordelijk voor het laden van het uitvoerbare bestand van het programma in het geheugen. Dit houdt in:

* Het uitvoerbare bestand vinden: De lader lokaliseert het programmabestand op het opslagapparaat (harde schijf, SSD, enz.).

* Geheugen toewijzen: Het reserveert ruimte in het RAM-geheugen van de computer voor de code, gegevens en stapel van het programma. De stapel wordt gebruikt voor tijdelijke gegevens en functieaanroepen. De heap wordt gebruikt voor dynamisch toegewezen geheugen.

* Verhuizing: De lader past de geheugenadressen binnen het programma aan om de werkelijke locatie in het RAM weer te geven.

* Linken: Als het programma externe bibliotheken of modules gebruikt, koppelt de lader deze aan het programma.

3. Creatie van het procescontroleblok (PCB): Het besturingssysteem creëert een PCB, een datastructuur die alle informatie bevat die nodig is om het proces te beheren. Deze informatie omvat:

* Proces-ID (PID): Een unieke identificatie voor het proces.

* Programmateller: Verwijst naar de volgende uit te voeren instructie.

* CPU-registraties: Sla tijdelijke gegevens op die door de CPU worden gebruikt.

* Geheugenbeheerinformatie: Details over het geheugen dat aan het proces is toegewezen.

* I/O-status: Informatie over de I/O-bewerkingen van het proces.

* Status: Geeft aan of het proces actief, gereed, geblokkeerd, etc. is.

4. Uitvoering: Zodra het programma is geladen en de PCB is gemaakt, wijst de planner van het besturingssysteem het proces toe aan een CPU-kern. De CPU haalt vervolgens instructies op uit de programmacode in het geheugen, voert deze uit en werkt de PCB dienovereenkomstig bij. Het proces blijft doorgaan totdat het is voltooid of wordt beëindigd.

Kort gezegd is een programma een statische reeks instructies, terwijl een proces een dynamische instantie is van een programma dat wordt uitgevoerd. Het proces heeft zijn eigen geheugenruimte, bronnen en een PCB die wordt beheerd door het besturingssysteem. Meerdere processen kunnen gelijktijdig worden uitgevoerd (hoewel niet noodzakelijkerwijs gelijktijdig op een single-core CPU).