Er is geen enkel, universeel overeengekomen aantal "niveaus" van verwerking bij het coderen. Het niveaus van verwerkingseffect, een sleutelconcept in geheugenonderzoek, is meer een continuüm dan een vast aantal afzonderlijke fasen.
Hoewel het oorspronkelijke model van Craik en Lockhart (de meest invloedrijke voorstander van verwerkingsniveaus) geen precies aantal niveaus specificeerde, suggereerde het een gradiënt van oppervlakkige naar diepe verwerking. Bij oppervlakkige verwerking zijn oppervlakkige kenmerken betrokken (bijvoorbeeld de fysieke kenmerken van een woord), terwijl bij diepgaande verwerking sprake is van semantische analyse (betekenis).
Verschillende interpretaties en daaropvolgend onderzoek hebben dit uitgebreid, waarbij variaties met meer specifieke niveaus of subniveaus worden voorgesteld, maar er is geen definitief antwoord op de vraag 'hoeveel'. Het is nauwkeuriger om het te zien als een spectrum van verwerkingsdiepte in plaats van afzonderlijke, genummerde fasen. |