Granulariteit op hoog niveau omvat het opslaan van gegevens in grotere, meer geaggregeerde brokken. Dit kan de prestaties verbeteren door het aantal rijen en kolommen in een tabel te verminderen, waardoor het eenvoudiger wordt om de gegevens te beheren en op te vragen. Het betekent echter ook dat sommige details verloren kunnen gaan of gegeneraliseerd kunnen worden, wat de nauwkeurigheid en precisie van de gegevens kan beïnvloeden.

Lage granulariteit omvat het opslaan van gegevens in kleinere, meer atomaire eenheden. Dit levert meer gedetailleerde en preciezere informatie op, waardoor complexere vragen en analyses mogelijk zijn. Het kan echter ook resulteren in grotere datavolumes, wat van invloed kan zijn op de prestaties en opslagvereisten.

De keuze voor granulariteit hangt af van de specifieke vereisten en gebruiksscenario's van de database. Het balanceren van de behoefte aan prestaties en precisie is essentieel om optimaal gegevensbeheer en effectieve besluitvorming te garanderen. Hier volgen enkele veelvoorkomende voorbeelden van granulariteitsniveaus:

- Jaar: De gegevens zijn per jaar gegroepeerd en bieden zo een overzicht op hoog niveau van trends en patronen in de loop van de tijd.

- Maand: Gegevens zijn per maand gegroepeerd, waardoor meer gedetailleerd inzicht wordt geboden in seizoensvariaties en schommelingen.

- Dag: Gegevens worden per dag gegroepeerd, waardoor dagelijkse trends en activiteiten kunnen worden geanalyseerd.

- Uur: Gegevens worden per uur gegroepeerd, waardoor uurpatronen en variaties kunnen worden onderzocht.

- Minuut: Gegevens worden per minuut gegroepeerd en bieden uiterst gedetailleerde informatie voor realtime monitoring en analyse.

Door granulariteitsniveaus te begrijpen en op de juiste manier in te stellen, kunnen databaseontwerpers en -beheerders de gegevensopslag optimaliseren, de prestaties van query's verbeteren en de nauwkeurigheid en relevantie van de gegevens voor de beoogde doeleinden garanderen.