1. Met behulp van de intrinsieke functie `CPU_TIME` (eenvoudigst, maar minder nauwkeurig):

Dit is de eenvoudigste methode, rechtstreeks in Fortran ingebouwd. `CPU_TIME` retourneert de processortijd die het programma sinds de start in seconden heeft gebruikt. Het is over het algemeen minder nauwkeurig dan andere methoden, vooral op multi-coresystemen waar het mogelijk niet de echte wandkloktijd weerspiegelt.

```fortran

programma timing_voorbeeld

impliciet geen

real ::starttijd, eindtijd, verstreken_tijd

bel cpu_time(start_time)

! Uw te timen code gaat hier

! ... langdurige berekeningen ...

bel cpu_time(end_time)

verstreken_tijd =eindtijd - starttijd

print *, "Verstreken CPU-tijd:", verstreken_tijd, " seconden"

eindprogramma timing_example

```

2. Met behulp van de intrinsieke subroutine `SYSTEM_CLOCK` (nauwkeuriger, platformafhankelijk):

`SYSTEM_CLOCK` biedt meer controle en potentieel hogere precisie. Hiermee kunt u de eenheden van de geretourneerde tijd opgeven (bijvoorbeeld seconden, milliseconden, microseconden). De beschikbare eenheden en precisie zijn echter systeemafhankelijk.

```fortran

programma timing_example_system_clock

impliciet geen

geheel getal, parameter ::count_rate =1000 ! Telsnelheid in milliseconden

geheel getal::start_count, end_count, verstreken_count

echt ::verstreken_tijd

bel system_clock (start_count, count_rate)

! Uw te timen code gaat hier

! ... langdurige berekeningen ...

bel system_clock(end_count, count_rate)

verstreken_telling =eind_telling - start_telling

verstreken_tijd =real(elapsed_count) / real(count_rate)

print *, "Verstreken tijd:", verstreken_tijd, " seconden"

beëindig het programma timing_example_system_clock

```

3. Platformspecifieke bibliotheken gebruiken (meest nauwkeurig, minst draagbaar):

Voor de hoogste precisie en meest nauwkeurige tijdmetingen op de wandklok moet u mogelijk een interface hebben met besturingssysteemspecifieke bibliotheken. Deze aanpak is minder draagbaar omdat de code aanpassingen nodig heeft voor verschillende systemen (Linux, Windows, macOS).

* Linux (met `gettimeofday`): Je zou een interface voor de functie `gettimeofday` moeten declareren vanuit het headerbestand ``. Dit omvat het gebruik van de module `ISO_C_BINDING` en een zorgvuldige omgang met typen. Voorbeeld (vereist foutafhandeling voor productiecode):

```fortran

programma timing_example_gettimeofday

gebruik ISO_C_BINDING

impliciet geen

include 'time.h' // Of gebruik een geschikt alternatief voor uw compiler. Sommige compilers vereisen geen expliciete include's.

type(c_ptr) ::tv

geheel getal(c_int) ::rc

dubbele precisie::starttijd, eindtijd, verstreken_tijd

toewijzen(tv)

rc =c_gettimeofday(tv, c_null_ptr) ! Begintijd ophalen

starttijd =c_f_double(c_loc(tv)%tijd) + c_f_double(c_loc(tv)%tv_sec)

! Uw te timen code gaat hier

! ... langdurige berekeningen ...

rc =c_gettimeofday(tv, c_null_ptr) ! Eindtijd ophalen

eindtijd =c_f_double(c_loc(tv)%tijd) + c_f_double(c_loc(tv)%tv_sec)

toewijzing ongedaan maken (tv)

verstreken_tijd =eindtijd - starttijd

print *, "Verstreken tijd:", verstreken_tijd, " seconden"

eindprogramma timing_example_gettimeofday

```

Vergeet niet om te compileren met de juiste vlaggen om te linken met de benodigde bibliotheken (bijvoorbeeld `-lrt` voor `gettimeofday` op Linux). Het exacte compilatiecommando is afhankelijk van uw compiler (gfortran, ifort, enz.).

Kies de methode die het beste bij uw behoeften past. Voor eenvoudige timing is `CPU_TIME` voldoende. Gebruik `SYSTEM_CLOCK` voor betere precisie. Voor de hoogste precisie en meest nauwkeurige wandkloktijd kunt u overwegen platformspecifieke bibliotheken te gebruiken, maar houd rekening met de implicaties voor portabiliteit. Houd er altijd rekening mee dat de timerresolutie sterk varieert tussen systemen. Daarom mag u geen microsecondeprecisie verwachten op alle platforms en configuraties.