1. Generatie van sleutelparen: Het proces begint met het aanmaken van een cryptografisch sleutelpaar:

* Privésleutel: Dit is een geheime sleutel die alleen bekend is bij de eigenaar van het certificaat. Het is cruciaal voor de veiligheid en mag nooit worden gedeeld.

* Openbare sleutel: Deze sleutel wordt openbaar gemaakt. Het kan worden gebruikt om berichten te versleutelen die alleen de houder van de privésleutel kan ontsleutelen, of om een ​​digitale handtekening te verifiëren die met de privésleutel is gemaakt.

2. Certificaatondertekeningsverzoek (CSR): De entiteit die het certificaat aanvraagt ​​(bijvoorbeeld een website-eigenaar) maakt een CSR aan. Deze bevat de openbare sleutel, samen met informatie over de entiteit (zoals de domeinnaam, organisatie en locatie).

3. Certificaatautoriteit (CA): De CSR wordt ingediend bij een Certificate Authority (CA), een vertrouwde derde partij die de identiteit van de certificaataanvrager verifieert. Beschouw ze als het equivalent van een overheid die rijbewijzen of paspoorten uitgeeft. Bekende CA's zijn DigiCert, Let's Encrypt en Sectigo. Het is de taak van de CA om ervoor te zorgen dat de entiteit die het certificaat aanvraagt, is wie zij beweren te zijn. Dit verificatieproces kan verschillende methoden omvatten, zoals documentcontroles, telefoontjes of e-mailverificatie.

4. Certificaatuitgifte: Als de CA de identiteit verifieert, geeft deze een digitaal certificaat af. Dit certificaat bevat:

* De publieke sleutel van de entiteit: Hiermee kunnen anderen berichten versleutelen of handtekeningen verifiëren.

* Informatie over de entiteit: (bijvoorbeeld domeinnaam, organisatienaam)

* De digitale handtekening van de CA: Dit is cruciaal. Het is een cryptografische handtekening die door de CA is gemaakt met behulp van *zijn* privésleutel. Deze handtekening bewijst dat de CA de informatie in het certificaat heeft geverifieerd.

* Geldigheidsperiode: Het certificaat is slechts geldig voor een bepaalde duur (bijvoorbeeld 1 jaar, 2 jaar).

* Andere details: Zoals het serienummer en het gebruikte algoritme van het certificaat.

5. Certificaatimplementatie: De entiteit installeert het certificaat op zijn server of apparaat. Voor websites betekent dit doorgaans dat deze op de webserver wordt geïnstalleerd.

6. Verificatie en vertrouwen: Wanneer een gebruiker verbinding maakt met een website (of communiceert met een andere entiteit die een certificaat bezit), controleert de browser van de gebruiker (of andere software) het certificaat:

* Verificatie van de handtekening van de CA: De browser controleert de handtekening van de CA met behulp van de *openbare sleutel* van de CA, die vooraf in de browser is geïnstalleerd. Als de handtekening geldig is, bevestigt deze de authenticiteit van het certificaat.

* De geldigheidsduur van het certificaat controleren: Zorgt ervoor dat het certificaat niet is verlopen.

* Controleren op ingetrokken certificaten: De browser controleert een Certificate Revocation List (CRL) of gebruikt Online Certificate Status Protocol (OCSP) om te zien of het certificaat is ingetrokken (bijvoorbeeld vanwege een compromis).

Als alle controles slagen, geeft de browser een hangslotpictogram weer, wat aangeeft dat er een beveiligde verbinding is. Dit proces zorgt ervoor dat de gebruiker communiceert met de legitieme entiteit.

In het kort: Certificaten bieden een manier om vertrouwen te wekken in de digitale wereld door een publieke sleutel te koppelen aan een geverifieerde identiteit via een vertrouwde derde partij (de CA). Dit vertrouwen is van fundamenteel belang voor het beveiligen van online communicatie en transacties, waardoor gecodeerde verbindingen (HTTPS) en digitale handtekeningen mogelijk zijn.