1. Gebruikersapplicatiesoftware: Dit is waar de gebruiker rechtstreeks mee communiceert:tekstverwerkers, games, webbrowsers, enz. Deze programma's zijn geschreven in programmeertalen van hoog niveau (zoals Python, Java, C++) die gemakkelijk te begrijpen zijn door programmeurs, maar niet rechtstreeks door de hardware kunnen worden uitgevoerd.

2. Besturingssysteem (OS): Het besturingssysteem bevindt zich tussen de applicatiesoftware en de hardware. Het is een cruciale laag die zorgt voor:

* Hardwareabstractie: Het besturingssysteem biedt een consistente interface met de hardware, ongeacht de specifieke kenmerken ervan. Applicaties hoeven niet de exacte details van de CPU, het geheugen of de opslagapparaten te kennen; ze communiceren met het besturingssysteem, dat de details op laag niveau afhandelt.

* Bronnenbeheer: Het besturingssysteem wijst systeembronnen zoals CPU-tijd, geheugen en schijfruimte eerlijk toe aan actieve applicaties en beheert deze.

* Invoer/uitvoer (I/O)-beheer: Het besturingssysteem verzorgt de communicatie tussen applicaties en invoer-/uitvoerapparaten (toetsenbord, muis, monitor, printer, netwerk).

* Bestandssysteem: Het besturingssysteem organiseert bestanden en mappen op opslagapparaten, waardoor toepassingen eenvoudig toegang kunnen krijgen tot gegevens en deze kunnen opslaan.

* Beveiliging: Het besturingssysteem biedt beveiligingsfuncties om het systeem te beschermen tegen schadelijke software en ongeautoriseerde toegang.

3. Hardware: Dit is het fysieke computersysteem, inclusief:

* Centrale verwerkingseenheid (CPU): Voert instructies uit.

* Geheugen (RAM): Slaat gegevens en instructies op die momenteel worden gebruikt.

* Opslagapparaten (harde schijf, SSD): Bewaar gegevens permanent.

* Invoer-/uitvoerapparaten: Toetsenbord, muis, monitor, printer, netwerkkaart, enz.

* Moederbord: Verbindt alle componenten.

De interactie:

De gebruiker communiceert met de applicatiesoftware. De applicatiesoftware doet verzoeken aan het besturingssysteem om bronnen en diensten (bijvoorbeeld "schrijf deze gegevens naar de schijf", "toon deze afbeelding op het scherm", "verzend deze gegevens via het netwerk"). Het besturingssysteem vertaalt deze verzoeken in instructies die de hardware kan begrijpen en voert deze uit, waarbij de hardwarebronnen op de juiste manier worden beheerd. De resultaten worden vervolgens via het besturingssysteem teruggestuurd naar de applicatie en uiteindelijk aan de gebruiker weergegeven.

Analogie:

Denk aan een restaurant. De gebruiker (klant) is als de applicatiesoftware. Het menu (OS) biedt opties, maar de klant hoeft niet te weten hoe het eten wordt bereid. Het keukenpersoneel (hardware) bereidt het eten volgens de bestellingen die via de ober (OS) zijn geplaatst. De ober neemt de bestelling op, communiceert met de keuken en brengt het afgewerkte gerecht naar de klant.

Deze gelaagde architectuur biedt modulariteit, draagbaarheid en veiligheid. Applicaties kunnen op verschillende hardwareplatforms draaien, zolang ze maar een compatibel besturingssysteem hebben. Het besturingssysteem isoleert applicaties van de complexiteit van de hardware, waardoor de ontwikkeling eenvoudiger en efficiënter wordt.