| Een hybride computer is een computersysteem dat de kenmerken en mogelijkheden van zowel analoge als digitale computers combineert. Het maakt gebruik van de sterke punten van elk type om taken uit te voeren die geen van beide op zichzelf efficiënt zou kunnen uitvoeren.
Specifiek:
* Analoge componenten omgaan met continue gegevens, die vaak fysieke grootheden vertegenwoordigen, zoals spanning, temperatuur of druk. Ze blinken uit in het verwerken van gegevens die in de loop van de tijd soepel veranderen.
* Digitale componenten verwerken discrete gegevens, weergegeven als binaire getallen (0s en 1s). Ze zijn superieur in complexe logische bewerkingen, nauwkeurige berekeningen en het opslaan van grote hoeveelheden informatie.
Hybride computers kwamen het meest voor in het midden van de 20e eeuw en werden gebruikt in toepassingen die zowel een snelle verwerking van continue gegevens als nauwkeurige digitale controle vereisten. Voorbeelden zijn onder meer:
* Procescontrole: Bewaken en controleren van industriële processen zoals chemische reacties of energieopwekking, waarbij analoge sensoren realtime gegevens leveren die een digitaal systeem verwerkt en gebruikt om de controles aan te passen.
* Simulatie: Het simuleren van complexe fysieke systemen, waarbij het continue karakter van de fysieke wereld wordt gecombineerd met de rekenkracht van een digitaal systeem.
* Wetenschappelijke berekening: Bepaalde wetenschappelijke berekeningen profiteren van de gecombineerde mogelijkheden van analoge en digitale berekeningen.
Hoewel het tegenwoordig grotendeels is achterhaald door krachtige, volledig digitale systemen, blijft het onderliggende principe van het combineren van de sterke punten van verschillende computationele benaderingen relevant op moderne gebieden zoals ingebedde systemen en gespecialiseerde hardwareversnellers. |
