Meer specifiek is het een voorbeeld van deze NLP -subtaken:

* lexicale analyse: Spellingcontrole analyseert de afzonderlijke woorden in je document en breekt ze op in tokens.

* String matching: Het vergelijkt elk teken met een woordenboek met correct gespelde woorden.

* Dank -algoritmen bewerken: Als een woord niet in het woordenboek wordt gevonden, gebruikt spellingcontrole algoritmen (zoals de Levenshtein -afstand) om correcties te suggereren op basis van het kleinste aantal bewerkingen (invoegingen, deleties, vervangingen) die nodig zijn om het verkeerd gespelde woord een woord in het woordenboek te laten overeenkomen in het woordenboek .

Hoewel schijnbaar eenvoudig, maakt spelcontrole gebruik van complexe NLP -technieken om de menselijke taal te begrijpen en te verwerken, waardoor we uiteindelijk nauwkeuriger kunnen schrijven.