Koppeling meet de mate waarin verschillende modules of componenten van een softwaresysteem van elkaar afhankelijk zijn. Hoge koppeling betekent dat een verandering in één module een rimpeleffect kan hebben op andere modules, waardoor het moeilijk wordt om wijzigingen in het systeem aan te brengen. Lage koppeling betekent dat modules relatief onafhankelijk van elkaar zijn, waardoor het gemakkelijker wordt om wijzigingen door te voeren.

Cohesie meet de mate waarin de elementen binnen een enkele module of component van een softwaresysteem met elkaar verband houden. Hoge samenhang betekent dat de elementen binnen een module nauw met elkaar verbonden zijn en samenwerken om een ​​specifieke taak uit te voeren. Lage cohesie betekent dat de elementen binnen een module niet nauw verwant zijn en verschillende taken kunnen uitvoeren.

Over het algemeen worden hoge cohesie en lage koppeling beschouwd als goede softwareontwerpprincipes. Hoge cohesie bevordert inkapseling en maakt het gemakkelijker om het systeem te begrijpen en te onderhouden. Lage koppeling maakt het gemakkelijker om wijzigingen aan het systeem aan te brengen zonder andere onderdelen te beïnvloeden.

Hier zijn enkele voorbeelden van hoge cohesie en lage koppeling in softwareontwerp:

* Hoge cohesie: Een module die één enkele, goed gedefinieerde taak uitvoert, zoals het lezen van gegevens uit een database of het berekenen van het ordertotaal van een klant.

* Lage koppeling: Een module die voor het uitvoeren van zijn taak niet afhankelijk is van andere modules, of slechts afhankelijk is van een paar goed gedefinieerde interfaces.

Door deze principes te volgen, kunnen softwareontwerpers systemen creëren die gemakkelijker te begrijpen, te onderhouden en te veranderen zijn.

Hier zijn enkele tips voor het bereiken van hoge cohesie en lage koppeling in softwareontwerp:

* Gebruik functionele ontleding: Deel het systeem op in kleinere, beter beheersbare modules of componenten.

* Groepeer gerelateerde elementen samen: Plaats elementen die aan elkaar gerelateerd zijn in dezelfde module.

* Minimaliseer afhankelijkheden tussen modules: Laat modules alleen van elkaar afhankelijk zijn als dat nodig is.

* Gebruik goed gedefinieerde interfaces: Definieer duidelijke interfaces tussen modules, zodat ze eenvoudig kunnen worden geïntegreerd en vervangen.

Door deze tips te volgen kunnen softwareontwerpers systemen creëren die zeer samenhangend en losjes gekoppeld zijn, waardoor ze gemakkelijker te begrijpen, te onderhouden en te veranderen zijn.