PDB-bestanden slaan gegevens op met betrekking tot de driedimensionale structuren van eiwitten, nucleïnezuren en hun complexen; ze worden gegenereerd met behulp van röntgenkristallografie of NMR-spectroscopie.
Meer specifiek is de Protein Data Bank (PDB) een opslagplaats voor experimenteel bepaalde structuren van eiwitten, nucleïnezuren en andere biologische macromoleculen. PDB-bestanden slaan de atoomcoördinaten en andere gerelateerde gegevens voor deze moleculen op, waardoor wetenschappers hun structuren kunnen visualiseren en analyseren, en de interacties tussen verschillende moleculen kunnen bestuderen. PDB-bestanden worden veel gebruikt in de structurele biologie, het ontwerpen van medicijnen en andere onderzoeksgebieden. |