De Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA) is een federale wet die de privacy van gezondheidsinformatie beschermt. HIPAA vereist geen oprichting van een centrale database voor medische dossiers. In plaats daarvan staat HIPAA toe dat gedekte entiteiten, zoals artsen, ziekenhuizen en zorgverzekeraars, hun eigen administratiesystemen bijhouden.

Er zijn enkele nationale databases die gezondheidsinformatie bevatten, maar deze databases zijn niet alomvattend. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) onderhouden bijvoorbeeld het National Notifiable Diseases Surveillance System (NNDSS), dat gegevens verzamelt over gevallen van bepaalde ziekten. Het National Cancer Institute (NCI) onderhoudt het Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) programma, dat gegevens verzamelt over gevallen van kanker.

Deze databases zijn waardevolle bronnen voor onderzoek op het gebied van de volksgezondheid, maar zijn geen vervanging voor een centrale database met medische dossiers. Een centrale database zou het voor patiënten gemakkelijker maken om toegang te krijgen tot hun eigen dossiers en voor onderzoekers om gezondheidsgegevens te bestuderen. Er zijn echter zorgen over de privacy en veiligheid van een dergelijke database.