Progressieve schijfdegeneratie is een aandoening waarbij de tussenwervelschijven, de zachte, gelatineuze kussens die de wervels in de wervelkolom scheiden, na verloop van tijd verslechteren. Dit kan pijn, stijfheid en andere problemen veroorzaken.
De tussenwervelschijven bestaan uit een harde buitenlaag, de annulus fibrosus, en een zacht, geleiachtig centrum, de nucleus pulposus. De annulus fibrosus bestaat uit collageenvezels, die sterk en flexibel zijn. De nucleus pulposus bestaat uit water, proteoglycanen en andere moleculen die het een gelachtige consistentie geven.
Naarmate we ouder worden, beginnen de tussenwervelschijven water en proteoglycanen te verliezen. Hierdoor worden ze dunner en minder flexibel. De annulus fibrosus kan ook barsten of scheuren. Deze veranderingen kunnen leiden tot pijn, stijfheid en andere problemen.
Progressieve schijfdegeneratie is een veel voorkomende aandoening. Geschat wordt dat tot 85% van de mensen ouder dan 50 jaar enige mate van schijfdegeneratie zal ervaren. Niet iedereen met schijfdegeneratie zal echter symptomen ontwikkelen.
Symptomen van progressieve schijfdegeneratie kunnen zijn:
* Pijn in de rug, nek of armen
* Stijfheid
* Moeilijk bewegen
* Gevoelloosheid of tintelingen
* Zwakte
* Hoofdpijn
De behandeling van progressieve schijfdegeneratie kan het volgende omvatten:
* Fysiotherapie
* Chiropractische zorg
* Acupunctuur
* Massage
* Medicatie
* Chirurgie
In de meeste gevallen kan progressieve schijfdegeneratie worden beheerd met een conservatieve behandeling. In sommige gevallen kan een operatie echter noodzakelijk zijn. |