Als je eenmaal onder de knie krijgen van Erlang , is het verbazingwekkend simpel , maar je moet in gedachten houden een aantal basisprincipes . Erlang heeft acht basisgegevens types . Deze omvatten integers en floats . Integers zijn numerieke waarden geschreven als decimale cijfers , en drijft zijn floating point getallen of decimale waarden . De komende twee basisgegevens types zijn binaries en atomen . Binaries zijn een opeenvolging van bytes en een ruimte - efficiënte manier van het opslaan van waarden . Programmeurs atomen waarden duiden . Ze kunnen strijkinstrumenten alfanumerieke tekens .
Characters and Strings

Andere Erlang datatypes
bevatten PID's , havens , funs , strijkers en records. Programmeurs gebruiken referenties voor vergelijkingen - meestal gelijkheid. PIDs zijn proces identificatiemiddelen en zijn verwijzingen naar de processen die in Erlang . Erlang programmeurs poorten communiceren buiten de wanden van het programma , terwijl funs worden gebruikt om een ​​functie te beëindigen . Snaren zijn dubbel - geciteerde karakters zoals "Hello" die verwijzen naar lijsten , terwijl de platen labels associëren met elementen van een tupel 's . Records waarmee programmeurs elementen noemen met naam in plaats van te wijzen om de positie van het element
Compound Data Types

Naast deze primitieve datatypes - . Eerste - level data types waaruit andere typen gegevens afleiden - twee extra samengestelde data types , tupels en lijsten , ook bestaan. In Erlang , worden deze data types gebruikt om gegevensverzamelingen te slaan . Denk aan tupels als bundels met vaste data types . Daarentegen lijsten zijn bundels voor verschillende soorten data . Bovendien kunnen programmeurs mixen data types binnen een lijst . Een belangrijkste verschil tussen tupels en lijsten is dat tupels kan niet worden gewijzigd , terwijl de programmeur van de elementen van een lijst kan veranderen .
Inconsistenties

Sommigen inconsistenties die u kunt tegenkomen in Erlang zijn het min-teken in combinatie met het groter- dan-teken . Python programmeurs gebruiken dubbele punten te zetten voorwaarden , terwijl Erlang programmeurs gebruiken een minteken met de groter dan teken . Erlang -syntaxis gebruikt een periode tot het einde verklaringen en scheidt clausules met een puntkomma . Een enkele clausule kan meerdere expressies , en Erlang programma's selecteren en uitvoeren elke uitdrukking in een verklaring sequentieel . Een ander kenmerk van syntax Erlang is zijn variabele opdracht. Variabelen in Erlang beginnen met een hoofdletter .