De eenvoudigste debuggen methode is postmortale debugging . In deze methode , de coder voert gewoon het programma en laat deze lopen totdat het crasht . Als het programma niet , het genereert een crash of bug rapport geven de programmeur informatie over de status van het systeem onmiddellijk voorafgaand aan de crash , evenals geheugen staten en andere informatie die nuttig kan zijn . Dit is een van de eenvoudigste methoden debuggen , maar heeft de neiging om alleen de grootste en meest voor de hand liggende programma fouten te vangen .
Print

Print debugging houdt toezicht op het programma in real time deze gedurende de uitvoering , het bijhouden van belangrijke variabelen en geheugen staten om te zoeken naar de bron van fouten . De term afdruk debugging verwijst naar de praktijk van het voederen van real - time systeem gegevens naar de printer , met behulp van dat logboek bijgehouden van het gedrag van het programma om de code te controleren als het uitvoert . Tegenwoordig is dit soort debugging gaat meestal software monitoring en virtuele logs in plaats van hard copy , maar sommige programmeurs nog steeds kiezen voor afdrukken naar documentatie voor bijzonder lastige bugs .
Virtual Machine

andere debuggen methode die kan helpen een programmeur te obscure fouten is het gebruik van een virtuele machine . In dit systeem , de coder voert het programma in een virtuele omgeving waarin hij alle variabelen kan controleren, die een zeer specifieke reeks omstandigheden trekker fouten. Bijvoorbeeld , indien een programma niet na 100 herhalingen van een actie , de programmeur kan eenvoudig verhogen passende tegen 100 in plaats van die maatregelen herhaaldelijk uitvoeren om de fout te repliceren . Dit systeem maakt het ook mogelijk het testen van programma's onder specifieke geheugen en processor beperkingen die onverwacht gedrag kunnen uitlokken .
Isolatie

Als een bug blijkt moeilijk te isoleren , een methode voor het bijhouden fouten gaat langzaam verwijderen programmamodules totdat de fout verdwijnt , waardoor het identificeren van de bron van het probleem . Door paring van het programma omlaag regel voor regel , de programmeur geleidelijk vereenvoudigt de situatie , het uitsluiten van delen van het programma die functie correct . Dit kan helpen bij het identificeren situaties waarin een bug komt voort uit de interactie van meerdere programma modules tegelijk , en kan helpen testers lokaliseren probleem code in complexe programma's .