Eenvoudige datamultiplexing bij verzending is een techniek waarbij meerdere datastromen worden gecombineerd tot één enkel transmissiekanaal. Zie het als het samenvoegen van meerdere rijstroken op één snelweg. De sleutel is dat elke datastroom zijn identiteit behoudt en aan de ontvangende kant kan worden gescheiden.
De eenvoudigste vorm omvat meestal een techniek als time-division multiplexing (TDM) waarbij elke datastroom een specifiek tijdslot toegewezen krijgt binnen het grotere transmissieframe. Stel je een roterende schakelaar voor die snel achtereenvolgens verbinding maakt met elke datastroom, waarbij van elke stroom een kleine hoeveelheid gegevens wordt verzonden voordat naar de volgende wordt overgegaan. De ontvanger heeft een overeenkomstige schakelaar die de gegevens weer in de oorspronkelijke stromen scheidt op basis van hetzelfde tijdschema.
Andere eenvoudigere vormen kunnen Frequency-Division Multiplexing (FDM) gebruiken , hoewel dit in de implementatie minder "eenvoudig" is. FDM wijst aan elke datastroom een andere frequentieband toe binnen de totale transmissiebandbreedte. De ontvanger gebruikt filters om de afzonderlijke frequenties te scheiden en de oorspronkelijke datastromen te reconstrueren. Dit is minder eenvoudig dan TDM omdat het nauwkeurige filtering vereist om interferentie te voorkomen.
Het 'eenvoudige' aspect benadrukt de afwezigheid van geavanceerde technieken zoals statistische multiplexing (gebruikt bij zaken als pakketschakeling) die op dynamische wijze bandbreedte toewijzen op basis van de behoeften van individuele stromen. Eenvoudig multiplexen impliceert een vooraf bepaalde, vaste toewijzing van bronnen. Het is effectief wanneer de datastromen redelijk voorspelbare en consistente verkeerspatronen hebben. Het is echter minder efficiënt als sommige streams langere tijd niet worden gebruikt, omdat er nog steeds middelen voor worden gereserveerd, zelfs als ze niet nodig zijn. |