Naast het tot stand brengen van basisverbindingen worden verschillende aspecten van verbindingsbeheer afgehandeld binnen het 802.11-framework en aanvullende standaarden:

* Associatie en herassociatie: Deze procedures definiëren hoe een draadloos apparaat (station) verbinding maakt met een toegangspunt (AP) en schakelt tussen AP's.

* Authenticatie: Methoden zoals WPA2/WPA3 zorgen voor de beveiliging en verificatie van de identiteit van het apparaat voordat toegang wordt verleend.

* Roamen: 802.11 definieert hoe een apparaat soepel overschakelt tussen verschillende toegangspunten zonder de connectiviteit te verliezen.

* Energiebeheer: Mechanismen voor apparaten om energie te besparen terwijl ze zijn aangesloten of losgekoppeld.

* Servicekwaliteit (QoS): Functies die voorrang geven aan bepaalde soorten verkeer (bijvoorbeeld videostreaming) voor betere prestaties.

* Radiobronbeheer (RRM): Technieken voor het efficiënt gebruiken van het beschikbare radiospectrum en het beheersen van interferentie.

Terwijl 802.11 zich richt op de aspecten op laag niveau, dragen andere standaarden en technologieën ook bij aan het beheer van draadloze verbindingen op hogere niveaus:

* RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service): Een gecentraliseerd protocol voor authenticatie, autorisatie en accounting (AAA) dat vaak wordt gebruikt bij 802.11-netwerken voor het beheren van gebruikerstoegang.

* Diameter: Een moderner, schaalbaar protocol vergelijkbaar met RADIUS.

* Verschillende leverancierspecifieke beheerprotocollen: Deze behandelen aspecten als netwerkconfiguratie, monitoring en probleemoplossing.

Kortom, de kern is 802.11, maar een compleet beeld van het beheer van draadloze verbindingen impliceert een combinatie van deze standaarden en technologieën die samenwerken.