* Infrarood wordt niet langer vaak gebruikt voor draadloze LAN's: Wi-Fi (met behulp van radiogolven) heeft infrarood grotendeels vervangen voor netwerken.

* Beperkte bandbreedte: Infrarood heeft een veel lagere bandbreedte in vergelijking met radiogolven, waardoor het ongeschikt is voor high-speed gegevensoverdracht.

* zichtlijn: Infraroodcommunicatie vereist een directe zichtlijn tussen apparaten, wat een belangrijke beperking kan zijn in praktische omgevingen.

* variabele factoren: De maximale bedrijfssnelheid zou afhangen van factoren zoals:

* modulatietechnieken: Verschillende modulatietechnieken die met infrarood worden gebruikt, kunnen snelheid beïnvloeden.

* Afstand: Hoe verder de apparaten uit elkaar liggen, hoe lager de mogelijke gegevenssnelheid.

* Obstakels: Obstakels kunnen infraroodsignalen blokkeren, waardoor de besturingssnelheid wordt verlaagd.

* Power: Het vermogen van de infraroodzender en ontvanger beïnvloedt de afstand en de gegevenssnelheid.

Historische voorbeelden:

* Sommige vroege infrarood LAN's (zoals IRDA) ondersteunden snelheden tot 4 Mbps. Deze waren echter veel langzamer dan hedendaagse Wi-Fi-oplossingen.

Conclusie:

Hoewel infrarood ooit werd gebruikt in sommige vroege LAN -toepassingen, is het niet praktisch voor moderne netwerken vanwege de beperkingen. Wi-Fi, met zijn hogere snelheden en meer flexibiliteit, is de dominante technologie voor draadloze LAN's geworden.