| Er is niet één enkele "internationale standaard" voor communicatie tussen draadloze apparaten. In plaats daarvan zijn er meerdere normen gebruikt afhankelijk van het type communicatie, afstand en andere factoren. Sommige van de meest voorkomende zijn:
Short-Range:
* Bluetooth: Gebruikt voor het aansluiten van apparaten zoals hoofdtelefoons, luidsprekers en smartphones over korte afstanden (tot 10 meter).
* Wi-Fi (IEEE 802.11): Gebruikt voor draadloze internettoegang, netwerkapparaten en gegevensoverdracht over langere afstanden (tot enkele honderden meters).
* Nabij veldcommunicatie (NFC): Gebruikt voor contactloze betalingen, gegevensoverdracht tussen apparaten in de nabijheid (enkele centimeter) en apparaatparen.
* zigbee: Gebruikt voor thuisautomatisering en sensornetwerken, die een laag stroomverbruik en een lange batterijduur bieden.
* z-wave: Net als Zigbee, voornamelijk gebruikt voor smart home -applicaties.
langeafstand:
* Cellulaire netwerken (GSM, CDMA, LTE, 5G): Gebruikt voor communicatie met mobiele telefoons, gegevensoverdracht en internettoegang over lange afstanden.
* Satellietcommunicatie: Gebruikt voor communicatie in afgelegen gebieden waar terrestrische netwerken niet beschikbaar zijn.
Andere normen:
* wimax (IEEE 802.16): Een standaard voor draadloze breedbandtoegang, die hogere snelheden en langere reeksen opleveren dan wifi.
* Lorawan: Gebruikt voor langetermijncommunicatie op lange afstand, geschikt voor toepassingen zoals slimme meting en activa-tracking.
De "internationale standaard" voor draadloze communicatie kan variëren, afhankelijk van de specifieke toepassing en context. Elke standaard heeft zijn eigen voor- en nadelen in termen van bereik, snelheid, stroomverbruik en kosten.
Het is belangrijk op te merken dat veel van deze normen worden bestuurd door internationale organisaties zoals het Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE) en de International Telecommunication Union (ITU). |
