| De naamgevingsconventie voor 802.11-standaarden is gebaseerd op de specificaties van de fysieke laag (PHY) die elke standaard definieert. De letters na de aanduiding "802.11" geven de specifieke frequentieband en het modulatieschema aan dat door de standaard wordt gebruikt.
Hier volgt een uitleg waarom 802.11b "b" wordt genoemd en 802.11g "g":
802.11b:
- De letter "b" in 802.11b staat voor "band". Concreet verwijst het naar de 2,4 GHz-frequentieband waarin 802.11b actief is.
- 802.11b maakt gebruik van Direct Sequence Spread Spectrum (DSSS) als zijn modulatieschema. DSSS verspreidt het datasignaal over een breder frequentiespectrum, waardoor het beter bestand is tegen interferentie van andere apparaten, zoals magnetrons en draadloze telefoons. De door 802.11b ondersteunde datasnelheid bedraagt maximaal 11 Mbps, wat als snel werd beschouwd ten tijde van de introductie.
802.11g:
- De letter "g" in 802.11g staat voor "generatie". Concreet verwijst het naar de tweede generatie 802.11-standaarden die werken in de 2,4 GHz-frequentieband (na 802.11b).
- 802.11g gebruikt Orthogonal Frequency Division Multiplexing (OFDM) als modulatieschema. OFDM verdeelt de beschikbare bandbreedte in meerdere subdraaggolven, die elk een deel van het datasignaal dragen. Deze techniek maakt hogere datasnelheden mogelijk zonder de interferentieniveaus aanzienlijk te verhogen. De door 802.11g ondersteunde datasnelheid bedraagt maximaal 54 Mbps, wat een aanzienlijke verbetering was ten opzichte van 802.11b.
Door verschillende letters te gebruiken om deze twee standaarden aan te duiden, wilde de IEEE 802.11-werkgroep de naamgevingsconventie vereenvoudigen en het voor gebruikers en fabrikanten gemakkelijker maken om ze van elkaar te onderscheiden. |
