Wireless
A is de eerste standaard na de oorspronkelijke draadloze specificaties . Het maakt gebruik van de 5-GHz frequentiebereik naar de overvolle 2.4Ghz range andere normen te gebruiken vermijden . De 5Ghz heeft een beperkt aanbod en niet door muren zo gemakkelijk als de 2.4Ghz range . Draadloze A is beperkt tot theoretische bandbreedte , wat zich vertaalt in 20Mbps in reële omstandigheden 54Mbps .
Wireless B

Wireless B was de eerste draadloze standaard door het publiek aangenomen . Omdat het gebruik maakt van de 2,4 GHz -band werd beperkt tot de bandbreedte 11 Mbps wanneer apparatuur kwam aan het begin van deze eeuw . Het werd alom aangenomen omdat het een lagere prijs dan Wireless A en bood een groter bereik en een betere penetratie muur. Wireless B is niet compatibel met Wireless A apparatuur .
Wireless G

Wireless G is een evolutie van Wireless B die dezelfde soort frequentiemodulatie gebruikt als draadloze A. het staat voor dezelfde 54Mbps bandbreedte als draadloze A , met de penetratie bereik en de muur van draadloze B. net als draadloze A , de 54Mbps bandbreedte is theoretisch . De feitelijke bandbreedte ongeveer de helft . Draadloos G is compatibel met draadloze B -apparatuur .
Wireless N

Wireless N is de nieuwste standaard . Veel fabrikanten vrijgegeven ' Pre - N ' hardware al in 2007 om hun klanten de toegang tot de hogere snelheid . De meeste ' Pre - N ' hardware werkt alleen met toegangspunten en NIC van dezelfde fabrikant . Wireless N finale beschikbaar kwam in oktober 2009 , en maakt het mogelijk bandbreedte tot 300Mbit . Wireless N maakt gebruik van meerdere antennes om de gegevens op verschillende kanalen uitzenden .