De " N " en " G " -normen werden geproduceerd door de 802.11 werkgroep van het Institute of Electrical and Electronics Engineers . Alle aanbevelingen van de commissie zijn vrijgegeven met de commissie code gevolgd door een brief met vermelding van een reeks . De belangrijkste standaarden voor draadloze netwerken tot nu toe waren 802.11a , 802.11b , 802.11g en 802.11n .
Ontwikkeling

De vroegste normen voor Wi - Fi-netwerken , 802.11a en 802.11b werden bijna gelijktijdig geproduceerd in 1999 . De 802.11a-standaard gebruikt een hogere frequentie dan 802.11b . Dit vereist meer dure apparatuur en dus was bestemd voor commerciële toepassingen . De apparatuur die nodig is om de 802.11b frequentie genereren was binnen de prijsklasse van het grote publiek , en deze norm begon draadloze thuisnetwerken .
802.11g

Hoewel 802.11b was meer betaalbaar dan 802.11a , zijn prestaties was veel slechter . De 802.11g standaarden , geproduceerd in 2003 , geprobeerd om te verbeteren op 802.11b door geld te lenen van de methode van de modulatie van 802.11a . Apparaten op basis van 802.11g gebruik dezelfde frequentieband als 802.11b , maar proppen meer data in elke data wave door het snijden van de golf in een reeks van "sub - carriers . " Dit wordt bereikt door een methode genaamd Orthogonal Frequency Division Multiplexing . Het verhoogt de doorvoersnelheid tot 54 megabit per seconde , in vergelijking met 802.11b ' s 19 megabit per seconde . Apparatuur volgende 802.11b kan nog communiceren met 802.11g -apparatuur , omdat beide gebruik maken van dezelfde frequentie van 2,4 gigahertz .
802.11n

De verbeteringen van de 802.11b standaarden voortgezet met 802.11n . De 802.11g- aanbevelingen niet eerst al het performance problemen met 802.11b . De 2.4 GHz frequentie is gevoelig voor interferentie van magnetrons en draadloze toetsenborden . De 802.11n-standaard opgenomen het gebruik van de minder drukke 5 GHz frequentie die oorspronkelijk gebruikt door 802.11a . Echter , de nieuwere normen 802.11n- apparatuur die compatibel is met 802.11g te zijn . Dit is alleen mogelijk doordat 802.11n apparatuur om ook gebruik maken van de 2,4 GHz frequentieband . De nieuwere standaard verhoogt data throughput doordat meerdere zenders en ontvangers per netwerkadapter . De snelheid van doorvoer neemt toe met het aantal antennes , zodat een apparaat met twee antennes heeft het dubbele van de throughput , terwijl een met drie antennes heeft treble de doorzet .
Compatibiliteit

Hoewel 802.11n routers zijn compatibel met 802.11g- netwerkadapters , zal de 802.11g- apparatuur uitsluitend hetzelfde prestatieniveau bereikt wordt met een 802.11g- router te ontvangen . Dit komt omdat de G -apparatuur communiceren met de N router geen meerdere antennes , en kan dus niet profiteren van de verbetering van de overslag die technologie creëert . Ook de 802.11g- netwerk-apparatuur is niet in staat om de superieure 5 GHz frequentiegebied dat de storing zich op de 2,4 GHz frequentie wist te gebruiken .