Het is een veel voorkomende misvatting dat spraak- en videoverkeer voornamelijk via TCP worden verzonden. Hoewel TCP in sommige gevallen nog steeds wordt gebruikt, is UDP het dominante protocol voor realtime spraak- en videocommunicatie op het internet van vandaag. Dit is waarom:
* Lage latentie: De verbindingsloze aard van UDP zorgt voor snellere transmissie en minder vertraging in vergelijking met TCP's drieweg handdruk- en hertransmissiemechanismen. Dit is cruciaal voor realtime toepassingen waar zelfs kleine vertragingen de kwaliteit van de ervaring kunnen beïnvloeden.
* Geen congestiecontrole: UDP maakt geen gebruik van congestiecontrolemechanismen zoals TCP. Dit betekent dat het de transmissies niet vertraagt, zelfs niet wanneer de netwerkomstandigheden slecht zijn, wat voordelig kan zijn in realtime communicatie.
* Efficiëntie: TCP omvat overhead voor foutcontrole en hertransmissie, wat verspillend kan zijn voor realtime media waar wat pakketverlies acceptabel is. UDP minimaliseert deze overhead, waardoor het efficiënter is voor het snel verzenden van grote hoeveelheden gegevens.
TCP speelt echter nog steeds een rol in sommige aspecten van stem- en videocommunicatie:
* Controle berichten: Signalerings- en besturingsinformatie, zoals sessie -instellingen en afslag, gebruiken vaak TCP voor zijn betrouwbaarheid.
* Streaming -toepassingen: Sommige videostreamingservices kunnen TCP gebruiken voor de initiële instellingen en de levering van inhoud, met name wanneer de bandbreedte beperkt is of betrouwbaarheid wordt geprioriteerd.
De belangrijkste afhaalmaaltijd is dat UDP het voorkeursprotocol is geworden voor realtime spraak en video vanwege de lage latentie en efficiëntie, terwijl TCP relevant blijft voor controle en specifieke streamingscenario's.
Het is vermeldenswaard dat geavanceerde technologieën zoals RTP (realtime transportprotocol) bovenop UDP zijn gebouwd en verdere optimalisaties en functies bieden die specifiek zijn voor multimedia-communicatie. |