Het verschilt van het delen van LAN-programma's, dat beperkt is tot een lokaal netwerk. WAN-delen vereist meer geavanceerde technologieën om de uitdagingen van afstand, latentie en beveiliging te overwinnen. Typische methoden die worden gebruikt voor het delen van WAN-programma's zijn onder meer:

* Remote Desktop Protocol (RDP): Een gemeenschappelijk protocol waarmee een gebruiker de grafische interface van een computer op afstand kan besturen en applicaties kan uitvoeren alsof hij ervoor zit. Dit wordt vaak gebruikt voor administratieve taken en toegang tot specifieke applicaties.

* Virtueel netwerkcomputing (VNC): Net als RDP maakt VNC het op afstand bedienen van het bureaublad van een computer mogelijk. Het wordt vaak gezien als een meer open en platformonafhankelijke oplossing dan RDP.

* Citrix, VMware Horizon en andere Virtual Desktop Infrastructure (VDI)-oplossingen: Deze bieden gevirtualiseerde desktops en applicaties die toegankelijk zijn via een WAN. Ze behandelen de complexiteit van netwerktoegang en resourcebeheer en bieden een robuustere en schaalbare oplossing voor het op grote schaal delen van WAN-applicaties.

* Applicatiespecifieke oplossingen voor externe toegang: Sommige applicaties bieden ingebouwde functies om externe toegang en delen mogelijk te maken. Het kan hierbij gaan om een ​​client-server-architectuur waarbij een externe client verbinding maakt met de applicatieserver.

De veiligheid en prestaties van het delen van WAN-programma's zijn van cruciaal belang. Sterke beveiligingsmaatregelen, waaronder encryptie, authenticatie en toegangscontroles, zijn noodzakelijk om gevoelige gegevens te beschermen en ongeautoriseerde toegang te voorkomen. Netwerkbandbreedte en latentie hebben ook invloed op de gebruikerservaring, waarbij trage verbindingen externe toegang frustrerend maken.