Hier is een uitsplitsing van wat het deed:

* digitale transmissie: ISDN gebruikte digitale signalen in plaats van analoge signalen voor het verzenden van informatie. Dit resulteerde in duidelijkere communicatie en een hogere bandbreedte.

* Gecombineerde services: ISDN is toegestaan ​​voor gelijktijdige overdracht van meerdere soorten gegevens (spraak, video en gegevens) over dezelfde regel.

* Flexibele toegang: ISDN bood verschillende verbindingsopties, waaronder Basic Rate Interface (BRI) voor kleine bedrijven en huizen, en Primary Rate Interface (PRI) voor grotere bedrijven.

* gestandaardiseerde connectiviteit: ISDN heeft een standaardinterface opgezet voor verbinding met het openbare telefoonnetwerk, waardoor interoperabiliteit tussen verschillende apparaten en apparatuur mogelijk is.

ISDN is echter grotendeels vervangen door nieuwere technologieën, zoals:

* breedbandinternet: Breedbandverbindingen (zoals DSL, kabel en vezels) bieden aanzienlijk hogere snelheden en bandbreedte dan ISDN, waardoor ze geschikter zijn voor modern internetgebruik.

* VoIP (stem over internetprotocol): VoIP-systemen maken gebruik van internetverbindingen om spraakoproepen te verzenden, die meer flexibiliteit en kosteneffectiviteit bieden dan ISDN.

Waarom ISDN vandaag minder relevant is:

* Beperkte bandbreedte: ISDN bood relatief lage bandbreedte in vergelijking met moderne breedbandverbindingen.

* Hoge kosten: ISDN -services waren vaak duurder dan andere opties.

* Technische complexiteit: ISDN vereiste gespecialiseerde apparatuur en technische expertise, waardoor het een uitdaging is om op te zetten en te onderhouden.

Hoewel ISDN nog steeds wordt gebruikt in sommige nichetoepassingen, is zijn rol in moderne telecommunicatie aanzienlijk afgenomen vanwege de opkomst van meer geavanceerde technologieën.