Als iets *alleen* kan worden gebruikt om e-mail te verzenden en te ontvangen, dan kan het inderdaad niet worden gebruikt om toegang te krijgen tot beveiligde netwerkbronnen.
E-mailprotocollen (zoals SMTP, IMAP en POP3) zijn specifiek ontworpen voor het verzenden en ophalen van e-mail. Ze bieden niet de noodzakelijke authenticatie-, autorisatie- en encryptiemechanismen die nodig zijn voor toegang tot beveiligde netwerkbronnen zoals:
* Intranetten: Interne bedrijfsnetwerken.
* Databases: Systemen die gevoelige informatie opslaan.
* Bestandsservers: Systemen die gedeelde bestanden opslaan.
* Toepassingen waarvoor authenticatie vereist is: Webapplicaties, externe desktoptoegang, enz.
* VPN's: Virtuele particuliere netwerken
Om toegang te krijgen tot deze bronnen heeft u protocollen en diensten nodig zoals:
* HTTPS: Veilig surfen op het internet.
* VPN-clients: Software voor verbinding met VPN's.
* SSH: Veilige shell voor externe toegang en opdrachtregelbewerkingen.
* Authenticatieprotocollen: Kerberos, OAuth, SAML
De verklaring is dus juist. Een e-mailsysteem is beperkt tot e-mailfunctionaliteit en heeft geen directe toegang tot beveiligde netwerkbronnen. |