| Het bieden van WiFi-toegang in een dokterspraktijk of kliniek brengt verschillende veiligheidsrisico's met zich mee voor artsen en hun patiënten, die voornamelijk te maken hebben met datalekken en ongeoorloofde toegang:
* HIPAA-overtredingen: Artsen verwerken beschermde gezondheidsinformatie (PHI) onder de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA). Een onbeveiligd WiFi-netwerk maakt deze PHI kwetsbaar voor onderschepping door hackers of kwaadwillende actoren. Als patiëntgegevens via WiFi in gevaar komen, riskeert de arts aanzienlijke juridische en financiële boetes.
* Malware en phishing: Een open of slecht beveiligd WiFi-netwerk is een belangrijk doelwit voor malware-infecties. Personeel en artsen die het netwerk gebruiken, kunnen onbewust malware downloaden via phishing-e-mails of geïnfecteerde websites. Deze malware kan vervolgens toegang krijgen tot patiëntgegevens en deze versleutelen, of inloggegevens voor andere systemen stelen.
* Gegevenslekken: Niet-versleutelde gegevens die via een onbeveiligd WiFi-netwerk worden verzonden, kunnen eenvoudig worden onderschept met behulp van direct beschikbare hulpmiddelen. Hierdoor worden patiëntendossiers, financiële informatie en andere gevoelige gegevens blootgesteld aan diefstal.
* Insidebedreigingen: Hoewel dit niet direct verband houdt met WiFi zelf, kan een slecht beveiligd netwerk het voor ontevreden werknemers of ongeautoriseerde personen gemakkelijker maken om toegang te krijgen tot gevoelige gegevens. Zwakke wachtwoorden of een gebrek aan toegangscontrole verergeren dit risico.
* Man-in-the-Middle-aanvallen: Hackers kunnen de communicatie tussen de computer van een arts en andere systemen (bijvoorbeeld elektronische medische dossiersystemen) op een onbeveiligd netwerk onderscheppen, waardoor gegevens mogelijk worden gewijzigd of gestolen.
* Gebrek aan codering: Veel openbare WiFi-netwerken hebben geen codering, wat betekent dat de verzonden gegevens in platte tekst worden verzonden, zodat deze gemakkelijk leesbaar zijn voor iedereen die het netwerk in de gaten houdt. Zelfs met een particulier netwerk maken zwakke encryptieprotocollen het kwetsbaar.
Samenvattend komen de risico's voort uit de mogelijkheid van ongeoorloofde toegang tot gevoelige gegevens die via het netwerk worden verzonden, of het nu gaat om patiëntendossiers, financiële informatie of vertrouwelijke communicatie. Sterke beveiligingsmaatregelen, zoals robuuste wachtwoorden, encryptie (WPA2/WPA3), firewalls, inbraakdetectiesystemen en regelmatige beveiligingsaudits, zijn van cruciaal belang om deze risico's te beperken. |
