Hoe internet de privacy schendt:

* Gegevensverzameling: Websites, apps en internetproviders (ISP's) verzamelen voortdurend gegevens over gebruikers. Dit omvat browsegeschiedenis, zoekopdrachten, locatiegegevens (via GPS, IP-adressen), sociale media-activiteit, online aankopen en zelfs metadata (gegevens over gegevens, zoals wie een e-mail heeft gestuurd en wanneer). Deze gegevens worden vaak verzameld zonder expliciete, geïnformeerde toestemming, of met toestemming verkregen via ondoorzichtige en manipulatieve praktijken.

* Trackingtechnologieën: Cookies, trackingpixels en vingerafdruktechnologieën worden gebruikt om gebruikers op websites en in apps te volgen en gedetailleerde profielen van hun onlinegedrag op te bouwen. Dit maakt gerichte reclame mogelijk, maar creëert ook een uitgebreid overzicht van de activiteiten van een gebruiker die kunnen worden uitgebuit.

* Kwetsbare apparaten: Veel op internet aangesloten apparaten (IoT – Internet of Things), zoals smart-tv's, slimme luidsprekers en beveiligingscamera's, zijn slecht beveiligd, waardoor ze vatbaar zijn voor hacking en datalekken. Hierdoor kan persoonlijke informatie, zoals gesprekken, videobeelden en netwerkwachtwoorden, openbaar worden gemaakt.

* Gegevenslekken: Grootschalige datalekken bij bedrijven die gebruikersgegevens bewaren, komen helaas vaak voor. Deze inbreuken kunnen gevoelige informatie blootleggen, zoals wachtwoorden, creditcardgegevens, medische dossiers en persoonlijke identificatiegegevens, wat kan leiden tot identiteitsdiefstal en financieel verlies.

* Netwerkkwetsbaarheden: Zwakke netwerkbeveiliging, zoals onbeveiligde Wi-Fi-netwerken, kan aanvallers in staat stellen gegevens te onderscheppen die via het netwerk worden verzonden, inclusief persoonlijke communicatie en gevoelige informatie.

* Overheidstoezicht: Overheden in veel landen houden zich bezig met toezicht op het internetverkeer, vaak zonder transparantie of goed juridisch toezicht. Hierbij kan het gaan om het onderscheppen van communicatie, het monitoren van online activiteiten en het verzamelen van metadata.

Waarom internet inbreuk maakt op de privacy:

* Winstmotief: Het bedrijfsmodel van veel internetbedrijven is gebaseerd op het verzamelen en verkopen van gebruikersgegevens aan adverteerders en andere derde partijen. Dit creëert een krachtige prikkel om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen, zelfs als dit de privacy van gebruikers in gevaar brengt.

* Gebrek aan regelgeving: Het internet is sneller gegroeid dan de wettelijke kaders die zijn ontworpen om de privacy te beschermen. De bestaande wetten zijn vaak ontoereikend om de complexiteit van moderne gegevensverzamelings- en surveillancetechnieken aan te pakken.

* Technologische vooruitgang: Er komen voortdurend nieuwe technologieën bij die meer geavanceerde vormen van gegevensverzameling en -tracking mogelijk maken. Deze vooruitgang overtreft het vermogen van individuen en wetgevers om effectief te reageren.

* Onwetendheid/gebrek aan bewustzijn van gebruikers: Veel internetgebruikers zijn zich er niet van bewust in welke mate hun gegevens worden verzameld en gebruikt. Zelfs als ze zich ervan bewust zijn, kan het een uitdaging zijn om de complexiteit van het privacybeleid en online tracking te begrijpen.

* Gemak versus privacy: Gebruikers geven vaak voorrang aan gemak en toegang tot gratis diensten boven privacykwesties. De gratis diensten gaan vaak ten koste van uitgebreide gegevensverzameling.

In wezen is de inbreuk op de privacy op internet een complex probleem dat wordt veroorzaakt door een combinatie van technologische capaciteiten, economische prikkels, juridische mazen in de wetgeving en een gebrek aan wijdverbreid bewustzijn onder gebruikers. Om dit aan te pakken is een veelzijdige aanpak nodig, met strengere regelgeving, grotere transparantie van bedrijven, betere gebruikerseducatie en de ontwikkeling van privacybevorderende technologieën.