Dit is waarom:

* Verscheidene achtergronden: Cybercriminelen komen uit verschillende achtergronden. Sommigen kunnen technische vaardigheden hebben, terwijl anderen meer gericht zijn op sociale engineering of financiële manipulatie. Velen hebben geen formele training of beveiliging.

* Motivatie: Cybercriminaliteit wordt gedreven door verschillende motieven, waaronder financieel gewin, politiek activisme, persoonlijke wraak of gewoon nieuwsgierigheid. Deze motieven vereisen niet noodzakelijkerwijs uitgebreide technische expertise.

* Toegankelijkheid van bronnen: Het internet heeft het gemakkelijker dan ooit gemaakt voor personen met beperkte technische vaardigheden om toegang te krijgen tot tools en informatie die nodig is voor cybercriminaliteit. Dit omvat direct beschikbare malware, phishing -kits en instructies voor het benutten van kwetsbaarheden.

Het is echter belangrijk om te erkennen dat sommige cybercriminelen geavanceerde technische vaardigheden en kennis bezitten. Dit omvat:

* hackers met legitieme beveiligingservaring: Sommige personen die in cybersecurity werken, kunnen hun kennis gebruiken voor kwaadaardige doeleinden.

* Georganiseerde misdaadgroepen: Deze groepen gebruiken vaak individuen met gespecialiseerde vaardigheden in hacking, malware -ontwikkeling en gegevensmanipulatie.

* door de staat gesponsorde acteurs: Deze groepen hebben vaak toegang tot geavanceerde bronnen en zeer bekwaam personeel.

Conclusie, hoewel sommige cybercriminelen mogelijk een achtergrond in veiligheid hebben, is het geen bepalend kenmerk. De overgrote meerderheid komt uit verschillende achtergronden en motivaties.

Het is cruciaal om te begrijpen dat cybercriminaliteit een complex fenomeen is met veel bijdragende factoren. Het uitsluitend toeschrijven aan voormalige beveiligingsprofessionals vereenvoudigt het probleem.