802.11n zelf definieert geen specifieke coderingsmethode. Het vertrouwt op beveiligingsprotocollen gedefinieerd in andere normen, zoals WPA2/WPA3 (Wi-Fi beschermde toegang) voor gegevenscodering.
Hier is hoe het werkt:
* 802.11n Definieert de fysieke en Mac -laag van het draadloze netwerk.
* WPA2/WPA3 Bouwt op 802.11n en voegt beveiligingsfuncties toe leuk vinden:
* authenticatie: Het verifiëren van de identiteit van apparaten die verbinding maken met het netwerk.
* codering: Gegevens die het klauteren om het te beschermen tegen afluisteren.
* Key Management: Coderingssleutels veilig beheren.
Gemeenschappelijke coderingsmethoden die worden gebruikt met WPA2/WPA3:
* AE's (geavanceerde coderingsstandaard): Het primaire coderingsalgoritme dat wordt gebruikt in WPA2/WPA3. Het biedt robuuste bescherming met 128-bit sleutellengtes.
* TKIP (Temporal Key Integrity Protocol): Een oudere coderingsmethode die in WPA wordt gebruikt, maar wordt als minder veilig beschouwd en wordt niet aanbevolen voor nieuwe installaties.
Samenvattend:
802.11n biedt de basis voor draadloze communicatie en WPA2/WPA3 bouwt erop om de gegevensoverdracht te beveiligen met behulp van coderingsmethoden zoals AES. |