Klasse netwerken:een oude benadering van IP -adressering

Klasse netwerken is een oudere methode voor IP-adressering die werd gebruikt vóór de introductie van klasseloze interdomein routing (CIDR) in 1993. Het verdeelde de IP-adresruimte in vijf klassen: A, B, C, D en E . Elke klasse had een specifiek netwerkmasker en werd toegewezen aan verschillende soorten netwerken op basis van grootte en beoogd gebruik.

Hier is hoe het werkte:

* Klasse A: Gebruikt voor grote netwerken met miljoenen hosts. Netwerkadressen beginnen met 0-126.

* Klasse B: Gebruikt voor middelgrote netwerken met tienduizenden hosts. Netwerkadressen beginnen met 128-191.

* Klasse C: Gebruikt voor kleine netwerken met honderden hosts. Netwerkadressen beginnen met 192-223.

* Klasse D: Gereserveerd voor multicasting, waar gegevens naar een groep hosts worden verzonden. Netwerkadressen beginnen met 224-239.

* Klasse E: Gereserveerd voor experimentele doeleinden. Netwerkadressen beginnen met 240-255.

Het probleem met klassieke adressen:

Klasse adressering had verschillende nadelen:

* verspilde adresruimte: Het vaste netwerkmasker betekende dat netwerken vaak ongebruikte IP -adressen hadden, wat leidde tot inefficiënt gebruik van de adresruimte.

* Beperkte schaalbaarheid: Naarmate het internet groeide, werd de rigide klassenstructuur onbuigzaam, waardoor het moeilijk was om tegemoet te komen aan de toenemende vraag naar IP -adressen.

* Verwarrende subnetmaskers: De vaste netwerkmaskers maakten het moeilijk om subnetten te maken met verschillende maten binnen een netwerk.

De opkomst van CIDR:

Om deze problemen aan te pakken, werd CIDR (klassenloze interdomein routing) geïntroduceerd. Het maakte een flexibelere en efficiëntere toewijzing van IP -adressen mogelijk en subnetting werd eenvoudiger. CIDR is vandaag de standaard manier van IP -adressering.

Klasse netwerken in de wereld van vandaag:

Hoewel klassistisch netwerken verouderd is, is het belangrijk om het te begrijpen omdat:

* Legacy Systems: Sommige oudere netwerken kunnen nog steeds klassenadressen gebruiken en u kunt het tegenkomen in Legacy Systems.

* Historische context: Inzicht in de historische context van klassende adressering helpt om te begrijpen hoe IP -adressering is geëvolueerd.

Samenvattend was klassende netwerken een nuttige aanpak in de vroege dagen van internet, maar de stijfheid en beperkingen waren het ongeschikt voor het groeiende internet. CIDR heeft klassende netwerken vervangen en is de standaard manier van IP -adressering vandaag.