De belangrijkste kenmerken van ubiquitous computing zijn onder meer:

* Onzichtbaarheid: Computerkracht is ingebed in alledaagse voorwerpen en wordt grotendeels onzichtbaar voor de gebruiker. Gebruikers hebben indirect interactie met de technologie en concentreren zich op de taak in plaats van op de technologie zelf.

* Contextbewustzijn: Alomtegenwoordige computersystemen zijn gevoelig voor hun omgeving en de locatie, activiteiten en voorkeuren van de gebruiker. Ze passen hun gedrag aan op basis van deze context.

* Connectiviteit: Apparaten zijn met elkaar verbonden in een netwerk, waardoor informatie naadloos tussen de apparaten kan stromen.

* Proliferatie: Er is een groot aantal computerapparatuur aanwezig en met elkaar verbonden.

* Mensgericht ontwerp: De nadruk ligt op het verbeteren van het menselijk leven en de productiviteit in plaats van uitsluitend op technologische vooruitgang.

Voorbeelden van ubiquitous computing zijn onder meer:

* Slimme huizen: Apparaten die verlichting, temperatuur, beveiliging en entertainmentsystemen regelen op basis van bezetting en voorkeuren.

* Draagbare technologie: Smartwatches, fitnesstrackers en andere apparaten die gepersonaliseerde informatie verzamelen en verstrekken.

* Internet der dingen (IoT): Verbonden apparaten die communiceren en gegevens uitwisselen, zoals slimme koelkasten, thermostaten en beveiligingssystemen.

* Locatiegebaseerde services: Applicaties die informatie bieden die is afgestemd op de huidige locatie van de gebruiker, zoals navigatie-apps of augmented reality-ervaringen.

Hoewel ubiquitous computing een enorm potentieel biedt op het gebied van gemak en efficiëntie, roept het ook zorgen op over privacy, veiligheid en afhankelijkheid van technologie. De naadloze integratie van technologie in ons leven vereist een zorgvuldige afweging van deze ethische en praktische implicaties.