| Multi-hop routing verwijst naar een netwerkcommunicatiemethode waarbij datapakketten door meerdere tussenliggende netwerkknooppunten (routers of switches) reizen voordat ze hun eindbestemming bereiken. Het is in tegenstelling tot single-hop routing, waarbij de gegevens rechtstreeks van de bron naar de bestemming reizen zonder tussenliggende knooppunten te passeren. Dit is doorgaans alleen mogelijk als de bron en de bestemming rechtstreeks met elkaar zijn verbonden.
Hier is een overzicht:
* Single-hop-routering: Stel je voor dat er twee computers zijn die rechtstreeks met elkaar zijn verbonden via een kabel. Gegevens reizen rechtstreeks tussen hen in:één enkele sprong.
* Multi-hop-routering: Stel je voor dat je gegevens van een computer bij je thuis naar een server in het hele land verzendt. De gegevens gaan via vele routers die eigendom zijn van uw internetprovider (ISP), de upstreamproviders van uw ISP en mogelijk de ISP van de server, voordat ze arriveren. Elke etappe tussen routers is een sprong.
De behoefte aan multi-hop routing komt voort uit de enorme schaal en het onderling verbonden karakter van moderne netwerken. Het is essentieel voor:
* Verre bestemmingen bereiken: Directe verbindingen tussen alle apparaten op internet zijn onpraktisch.
* Netwerkschaalbaarheid: Multi-hop zorgt ervoor dat netwerken exponentieel kunnen groeien zonder dat een volledige herconfiguratie nodig is.
* Netwerkveerkracht: Als één pad faalt, kunnen alternatieve paden via meerdere hops nog steeds de gegevens leveren.
Multi-hop routing is afhankelijk van routeringsprotocollen (zoals BGP, OSPF, RIP) die bepalen welk pad de gegevens het beste over het netwerk kunnen laten reizen. Deze protocollen gebruiken algoritmen om de optimale route te identificeren op basis van factoren zoals netwerkcongestie, latentie en bandbreedte. |
