1. Door netwerklaag:

* Statische routing: Handmatig geconfigureerd door een netwerkbeheerder. Dit is eenvoudig maar onbuigzaam.

* Dynamische routering: Past routes automatisch aan op basis van netwerkwijzigingen, met behulp van protocollen zoals RIP, OSPF, BGP. Biedt schaalbaarheid en flexibiliteit.

2. Per netwerktype:

* Internetwerkroutering: Verbindt verschillende netwerken (bijv. LAN's, WAN's).

* intranetwork routing: Gaat over routering binnen een enkel netwerk (bijv. Routing binnen een LAN).

3. Door routemethode:

* Routing op afstand-vector: Elke router deelt zijn hele routingtabel met zijn buren, waardoor een potentieel voor routelussen wordt gecreëerd.

* Routing met link-state: Elke router bouwt een kaart van het hele netwerk, waardoor een efficiëntere en loopvrije routing mogelijk is.

4. Door specifieke use case:

* BGP (Border Gateway Protocol): Voornamelijk gebruikt voor het routeren tussen autonome systemen (ASE's) op internet.

* OSPF (eerst kortste pad open): Ontworpen voor grote, complexe netwerken, gericht op optimale paden op basis van kosten.

* RIP (Routing Information Protocol): Een eenvoudiger protocol dat vaak wordt gebruikt in kleinere netwerken.

5. Door implementatiedetail:

* Bronroutering: De afzender geeft expliciet het pad aan dat het pakket moet volgen.

* Hop-by-hop routering: Elke router bepaalt de volgende hop onafhankelijk, wat leidt tot dynamische routing.

* overstromingen: Elk pakket wordt naar alle verbonden netwerken verzonden, nuttig voor uitzendingen.

Daarom is het niet juist om te zeggen dat er een vast aantal "soorten" routing is. Het beste antwoord hangt af van in welke specifieke aspecten van routing je geïnteresseerd bent.

Het is belangrijk op te merken dat dit slechts enkele van de vele classificaties van routing zijn. Er zijn talloze variaties, combinaties en specifieke implementaties binnen elke categorie.