Hoewel de term 'multitasking' nog steeds wordt gebruikt, wordt deze minder nauwkeurig naarmate de onderliggende hardware- en software-architecturen evolueren. Moderne systemen verwerken multitasking al via verschillende technieken zoals time-slicing en preventieve planning, waardoor het lijkt alsof meerdere processen (of threads binnen processen) gelijktijdig worden uitgevoerd. Echt parallellisme, waarbij meerdere cores of processors tegelijkertijd aan verschillende taken werken, wordt echter mogelijk gemaakt door multiprocessing .

Toekomstige OS-verbeteringen zullen zich waarschijnlijk richten op:

* Verbeterd multiprocessingbeheer: Efficiëntere planningsalgoritmen, betere afhandeling van kernaffiniteit en resourceconflicten, en geoptimaliseerde communicatie tussen processen.

* Heterogeen computergebruik: Naadloze integratie en beheer van verschillende verwerkingseenheden (CPU's, GPU's, gespecialiseerde accelerators) binnen één systeem.

* Realtime mogelijkheden: Voldoen aan de eisen van steeds meer realtime toepassingen, zoals autonome voertuigen of industriële besturingssystemen, door middel van geavanceerde planning en resourcebeheer.

* Cloud-integratie: Nauwere integratie met cloudresources, waardoor taken naadloos kunnen worden overgedragen en resources dynamisch kunnen worden geschaald.

Kortom, "multitasking" zal een onderdeel *binnen* de grotere context zijn van geavanceerde multiprocessing besturingssystemen die zijn ontworpen om de kracht van steeds complexere en parallelle hardware-architecturen te benutten.