De belangrijkste kenmerken zijn doorgaans:

* Planning: Bepalen wanneer een taak moet worden uitgevoerd, met behulp van verschillende opties, zoals:

* Specifieke tijden: Voer het uit op een precieze tijd en datum.

* Terugkerende intervallen: Voer dagelijks, wekelijks, maandelijks, enz. uit, op gespecificeerde tijden of intervallen.

* Eenmalige uitvoering: Voer slechts één keer uit op een specifiek tijdstip.

* Over gebeurtenistriggers: Wordt uitgevoerd wanneer een specifieke systeemgebeurtenis plaatsvindt (bijvoorbeeld aan-/afmelden van gebruiker).

* Taakdefinitie: Specificeren van de opdracht of het programma dat moet worden uitgevoerd. Dit kan het volgende omvatten:

* Uitvoerbare bestanden (.exe, .bat, .sh, enz.)

* Scripts (PowerShell, Python, enz.)

* Systeemopdrachten

* Gebruikerscontext: Het definiëren van het gebruikersaccount waaronder de taak moet worden uitgevoerd. Dit is cruciaal voor machtigingen en toegangsrechten.

* Foutafhandeling: Opties voor het afhandelen van fouten die kunnen optreden tijdens de uitvoering van taken, zoals het verzenden van e-mailmeldingen of het registreren van gebeurtenissen.

* Afhankelijkheden: Het definiëren van afhankelijkheden tussen taken, zodat de ene taak pas wordt uitgevoerd nadat de andere met succes is voltooid.

Voorbeelden van hulpprogramma's voor geplande taken zijn:

* Taakplanner (Windows): Ingebouwd in Windows-besturingssystemen.

* cron (Linux/macOS/Unix): Een krachtig opdrachtregelhulpprogramma voor het plannen van taken.

* schtasks (Windows-opdrachtregelhulpprogramma): Een opdrachtregelinterface voor het beheren van geplande taken.

De specifieke kenmerken en interface kunnen variëren afhankelijk van het besturingssysteem en het gebruikte hulpprogramma, maar de kernfunctie blijft hetzelfde:het automatiseren van de uitvoering van taken op vooraf gedefinieerde tijden of intervallen.