Een pc -kaart, ook bekend als een PCMCIA -kaart , is een uitbreidingssleuf en interfacestandaard van creditcard. Het was populair in de jaren negentig en begin 2000, maar is grotendeels vervangen door nieuwere technologieën zoals USB en ExpressCard.
Hier is een uitsplitsing:
* pc -kaart (PCMCIA) :Staat voor Personal Computer Memory Card International Association.
* Grootte: Typisch 85 mm x 54 mm x 5 mm.
* typen:
* Type I: Dunste, gewoonlijk gebruikt voor geheugenkaarten en modems.
* Type II: Middenmaat, vaak gebruikt voor netwerkkaarten en geluidskaarten.
* Type III: Dikste, gebruikt voor harde schijven en andere grotere componenten.
* Doel: Om functionaliteit toe te voegen aan een laptop of andere draagbare computer, zoals:
* netwerken: Ethernet, wifi, modems.
* opslag: Harde schijven, flash -geheugenkaarten.
* geluid: Geluidskaarten, luidsprekers.
* video: Video -opnamekaarten.
* invoerapparaten: Touchpads, Trackballs.
Voordelen:
* draagbaarheid: De kleine formaat en eenvoudig te gebruiken interface maakte een gemakkelijke uitbreiding van laptops mogelijk.
* brede compatibiliteit: Er waren veel verschillende soorten kaarten beschikbaar, die een breed scala aan functionaliteit bieden.
* hot-swapping: Sommige kaarten konden worden aangesloten terwijl de computer actief was.
Nadelen:
* Langzame snelheid: In vergelijking met moderne normen zoals USB en ExpressCard waren pc -kaarten relatief traag.
* Beperkte bandbreedte: Ze waren niet geschikt voor apparaten met hoge bandbreedte zoals grafische kaarten.
* Beperkte beschikbaarheid: Veel moderne laptops hebben niet langer pc -kaartslots.
* kwetsbaarheid: De blootgestelde pinnen op de kaarten kunnen gemakkelijk worden beschadigd.
Legacy:
PC -kaarten worden nu beschouwd als een legacy -technologie, maar hun impact op draagbaar computergebruik was aanzienlijk. Ze hielpen om laptops veelzijdig en krachtiger te maken, waardoor de weg werd vrijgemaakt voor het brede scala aan draagbare apparaten die we vandaag gebruiken. |