Nee, een proces-naar-process-protocol dat alleen poortadressen, checksum-foutcontrole en lengte-informatie toevoegt aan de gegevens uit de bovenste laag, is geen compleet of robuust protocol. Hoewel deze elementen belangrijk zijn, zijn ze onvoldoende voor betrouwbare communicatie.
Dit is waarom:
* Ontbrekende reeksen: Er ontbreekt sequentie-informatie. Als pakketten verloren gaan of in de verkeerde volgorde aankomen, kan de ontvangende kant de gegevens niet correct opnieuw samenstellen. Dit is cruciaal voor een betrouwbare gegevensoverdracht.
* Ontbrekende stroomcontrole: Het ontbreekt aan mechanismen voor stroomcontrole. Een snelle afzender kan een langzame ontvanger overweldigen, wat kan leiden tot gegevensverlies of bufferoverloop.
* Ontbrekende congestiecontrole: Er bestaat geen mechanisme om netwerkcongestie te beheersen. Zonder dit protocol zou het protocol kunnen bijdragen aan netwerkinstabiliteit.
* Beperkte foutdetectie: Hoewel een controlesom foutdetectie mogelijk maakt, is het een relatief zwakke vorm. Voor een betrouwbare transmissie zijn vaak geavanceerdere foutdetectie- en correctiemechanismen nodig, vooral via luidruchtige netwerken. Een controlesom detecteert slechts enkele fouten, maar corrigeert deze niet.
Kortom, hoewel het beschreven protocol enkele basiselementen bevat, ontbreken er essentiële componenten voor betrouwbare end-to-end communicatie tussen processen. Protocollen zoals TCP gaan veel verder dan dit basisframework om een betrouwbare transportdienst te bieden. |