1. Volgnummers: Elk datapakket dat via een netwerk wordt verzonden, bevat doorgaans een volgnummer. Dit nummer identificeert op unieke wijze het pakket binnen een reeks pakketten die van een bron naar een bestemming worden verzonden. Wanneer de ontvanger een pakket ontvangt, controleert hij het volgnummer om er zeker van te zijn dat dit het verwachte pakket is. Als het ontvangen volgnummer verschilt van het verwachte volgnummer, geeft dit aan dat een pakket verloren is gegaan of opnieuw is gerangschikt.

2. Dankbetuigingen (ACK's): Wanneer een ontvanger met succes een datapakket ontvangt, stuurt hij een bevestigingspakket (ACK) terug naar de afzender. De afzender houdt een register bij van de pakketten die hij heeft verzonden en de bijbehorende ACK's die hij heeft ontvangen. Als de afzender binnen een bepaald tijdsbestek geen ACK voor een pakket ontvangt, gaat hij ervan uit dat het pakket niet is ontvangen en kan hij het opnieuw verzenden.

3. Time-outs: Elk datapakket heeft een bijbehorende time-outperiode. Als de afzender binnen de time-outperiode geen ACK voor een pakket ontvangt, gaat hij ervan uit dat het pakket niet is ontvangen en kan hij het opnieuw verzenden. De time-outperiode kan dynamisch worden aangepast op basis van netwerkomstandigheden en pakketverliespercentages.

4. Heruitzendingen: Als een afzender een ACK ontvangt voor een pakket dat hij al opnieuw heeft verzonden, kan hij daaruit afleiden dat het oorspronkelijke pakket in de verkeerde volgorde is ontvangen. In dergelijke gevallen kan de afzender ervoor kiezen het dubbele pakket weg te gooien of te bevestigen om verwarring te voorkomen.

5. Foutdetectiecodes: Datapakketten bevatten vaak foutdetectiecodes, zoals checksums of cyclische redundantiecontroles (CRC's), waarmee de ontvanger fouten of beschadigde gegevens in de ontvangen pakketten kan detecteren. Als er een fout wordt gedetecteerd, kan de ontvanger het pakket weggooien en een hertransmissie aanvragen.

6. Keepalive-berichten: In sommige protocollen sturen hosts periodiek keepalive-berichten naar elkaar om de verbinding in stand te houden en te detecteren of een host niet meer reageert. Als een host gedurende een bepaalde periode geen keepalive-berichten van een andere host ontvangt, kan deze aannemen dat de externe host niet bereikbaar is of dat er geen pakketten worden ontvangen.

Dit zijn enkele van de gebruikelijke mechanismen die een host kan gebruiken om te weten dat een datapakket niet is ontvangen. Door deze technieken te gebruiken, kunnen hosts betrouwbare en efficiënte communicatie via netwerken garanderen.