Een van de meest voorkomende preventieve planningsalgoritmen is het Shortest Remaining Time First (SRTF)-algoritme, ook bekend als het Shortest Job First (SJF)-algoritme wanneer toegepast op niet-preventieve planning.
Bij SRTF wordt de processor toegewezen aan het proces dat de kortste resterende tijd heeft om te voltooien. Dit zorgt ervoor dat kortere klussen worden voltooid vóór langere klussen, wat de gemiddelde wachttijd en doorlooptijd voor alle processen kan verbeteren.
Zo werkt het SRTF-algoritme:
1. De planner houdt een rij processen bij, gesorteerd in oplopende volgorde van hun resterende uitvoeringstijd.
2. Het proces vooraan in de wachtrij krijgt de processor toegewezen.
3. Als er een nieuw proces arriveert met een kortere resterende uitvoeringstijd dan het momenteel lopende proces, wordt het lopende proces voorrang gegeven en wordt aan het nieuwe proces de processor toegewezen.
4. Dit proces gaat door totdat alle processen zijn voltooid.
Het SRTF-algoritme staat bekend om zijn eerlijkheid en efficiëntie. In de praktijk kan het echter moeilijk zijn om dit efficiënt te implementeren, omdat het vereist dat de planner voortdurend de wachtrij met processen bijwerkt. |