Dit is waarom:

* Verschillende frequenties: Politiescanners werken meestal op VHF- en UHF -frequenties, terwijl vliegtuigcommunicatie VHF- en HF -frequenties gebruikt. Dit zijn verschillende bereiken van het elektromagnetische spectrum.

* codering: Vliegtuigcommunicatie, met name voor luchtverkeersleiding, gebruikt vaak codering om privacy en beveiliging te waarborgen. Dit betekent dat de signalen door elkaar worden gevormd en niet gemakkelijk kunnen worden gedecodeerd door een standaard politiescanner.

* Gespecialiseerde ontvangers: Om naar vliegtuigcommunicatie te luisteren, zou u een gespecialiseerde vliegtuigontvanger nodig hebben die in staat is om de juiste frequenties te ontvangen en elke codering te decoderen.

Er zijn echter enkele uitzonderingen:

* Aankondigingen van de openbare dienst: Sommige vliegtuigen kunnen aankondigingen van openbare dienstverlening of nooduitzendingen verzenden op frequenties die elkaar overlappen met politie -radiofrequenties. Deze uitzendingen kunnen worden opgehaald door een politiescanner.

* niet -gecodeerde kanalen: Sommige oudere vliegtuigen of kleinere privévliegtuigen kunnen nog steeds niet -gecodeerde communicatiekanalen gebruiken. Deze kunnen mogelijk worden opgehaald door een politiescanner met een breed frequentiebereik.

Het is belangrijk op te merken dat:

* Luisteren naar communicatie met luchtverkeerscontrole is over het algemeen verboden zonder toestemming.

* Zelfs als u sommige vliegtuigsignalen zou kunnen ophalen, zou de informatie onvolledig zijn zonder gespecialiseerde decodering en kennis van de luchtvaartterminologie.

Als u geïnteresseerd bent in het luisteren naar vliegtuigcommunicatie, zijn er gespecialiseerde vliegtuigontvangers en websites die live streams van luchtverkeersleiding bieden.