SPD gebruikt een seriële interface (meestal I²C) om metagegevens over de geheugenmodule (grootte, snelheid, timings, enz.) naar de geheugencontroller te communiceren. Terwijl de gegevens *binnen* de geheugenchips zelf parallel worden benaderd, gebeurt de communicatie *tussen* de controller en de SPD-chip op de module zelf serieel. Dit is in tegenstelling tot oudere parallelle methoden om geheugenkenmerken te bepalen.