1. Verwerkingskracht: Dit is het belangrijkste verschil. Supercomputers beschikken over een enorm superieure verwerkingskracht, bereikt door:

* Enorm parallellisme: Ze maken gebruik van duizenden of zelfs miljoenen processors die tegelijkertijd aan verschillende delen van een probleem werken, in tegenstelling tot normale computers met slechts één of enkele processors. Hierdoor kunnen ze ongelooflijk complexe berekeningen veel sneller uitvoeren.

* Hoge kloksnelheden: Hoewel dit niet altijd de dominante factor is, maken supercomputers vaak gebruik van processors met hogere kloksnelheden dan typische CPU's, waardoor hun verwerkingsmogelijkheden verder worden verbeterd.

* Gespecialiseerde verwerkers: Ze kunnen gespecialiseerde processors gebruiken die zijn ontworpen voor specifieke taken, zoals GPU's (Graphics Processing Units) die uitblinken in parallelle berekeningen, of zelfs op maat ontworpen processors die zijn geoptimaliseerd voor bepaalde wetenschappelijke simulaties.

2. Geheugen en opslag:

* Grote geheugencapaciteit: Supercomputers hebben enorme hoeveelheden RAM (Random Access Memory) nodig om de enorme datasets die ze verwerken te bevatten. Normale computers hebben relatief weinig RAM.

* Hogesnelheidsverbindingen: De processors in een supercomputer moeten ongelooflijk snel met elkaar communiceren. Dit vereist gespecialiseerde hogesnelheidsverbindingen (netwerken) die veel sneller zijn dan die in normale computers.

* Uitgebreide opslag: Ze hebben enorme opslagcapaciteit nodig (met behulp van meerdere harde schijven, SSD's en gespecialiseerde opslagsystemen) om de enorme datasets te verwerken die worden gegenereerd en gebruikt in hun berekeningen.

3. Kosten en energieverbruik:

* Extreem duur: Het bouwen en onderhouden van een supercomputer is ongelooflijk duur vanwege de kosten van de hardware, gespecialiseerde koelsystemen en het hoge energieverbruik.

* Hoge energievraag: Alleen al het aantal processors en de hoge snelheid genereren veel warmte, wat een aanzienlijke koelinfrastructuur vereist, en bijgevolg een grote energievoetafdruk.

4. Doel en toepassingen:

* Gespecialiseerde toepassingen: Supercomputers worden gebruikt voor rekenintensieve taken zoals:

* Weersvoorspelling

* Klimaatmodellering

* Genomica en medicijnontdekking

* Kernwapensimulatie

* Astrofysica-simulaties

* Financiële modellering

* Kunstmatige intelligentie en machinaal leren (met name deep learning)

* Algemeen gebruik: Normale computers zijn ontworpen voor een breed scala aan algemene taken, van tekstverwerking en surfen op het web tot gamen en softwareontwikkeling.

In het kort: Een supercomputer is een zeer gespecialiseerde, massaal parallelle machine die is ontworpen voor extreem complexe berekeningen die zelfs de krachtigste normale computers te boven gaan. Terwijl een normale computer alledaagse taken efficiënt kan uitvoeren, pakt een supercomputer problemen aan die enorme verwerkingskracht en gegevensbeheermogelijkheden vereisen.