Vrijwel alle processors die in de afgelopen twintig jaar zijn geproduceerd (en veel daarvoor) hebben 64-bit interne bussen. De term "64-bits processor" verwijst doorgaans naar een processor met een 64-bits *architectuur*, die de mogelijkheid biedt om meer dan 4 GB RAM te adresseren en 64-bits rekenkundige bewerkingen uit te voeren. Een 64-bits architectuur *impliceert* een 64-bits interne bus (of op zijn minst aanzienlijke delen daarvan zijn 64-bits), hoewel de exacte busbreedte kan variëren en vaak niet publiekelijk wordt gespecificeerd door fabrikanten.
Daarom is het juister om, in plaats van specifieke processors op te sommen (een vrijwel onmogelijke taak gezien het grote aantal), het volgende te zeggen:
* Elke processor die op de markt wordt gebracht als een 64-bits processor (x86-64, ARM64, RISC-V 64-bit, enz.) zal vrijwel zeker een 64-bits interne bus hebben, of op zijn minst significante 64-bits datapaden. Dit omvat processors van Intel, AMD, ARM, Qualcomm, Apple (bijvoorbeeld chips uit de M-serie) en vele anderen.
Het is belangrijk op te merken dat:
* De interne busbreedte is niet altijd een openbaar gemaakte specificatie. Fabrikanten geven vaak geen gedetailleerde architectuurinformatie over hun CPU's vrij.
* De bus is mogelijk niet uniform 64-bit. Er kunnen afzonderlijke bussen zijn voor verschillende doeleinden (bijvoorbeeld gegevens, instructies, geheugenadressen) met verschillende breedtes, maar de kerngegevenspaden die 64-bits instructies en gegevens verwerken, zullen 64-bits zijn.
Kortom, als je op zoek bent naar een 64-bit processor, zal elke moderne CPU van een grote fabrikant aan deze eis voldoen, wat impliceert dat een 64-bit interne busarchitectuur een noodzakelijk onderdeel is. |